Της Νάντιας Βαλαβάνη
«Κλείδωσε το μοντέλο της γερμανικής Τρόιχαντ», έγραφε ο γερμανικός Τύπος πέρυσι, όταν ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο και μέσα από τα σπλάχνα του αναδυόταν το ΤΑΙΠΕΔ. Τον Ιούνιο το «Σπίγκελ» αποκάλυπτε ότι υπάρχει σχέδιο 6 σημείων από μεριάς Γερμανίας για το (τότε, μετά αποσύρθηκε, καθώς τα κόμματα του γαλλικού δικομματισμού ψήφισαν στο γαλλικό Κοινοβούλιο, καταπίνοντάς το ολόκληρο, το Σύμφωνο Σταθερότητας) προσφερόμενο στον Ολάντ «Σύμφωνο Ανάπτυξης». Κι ένα απʼ τα 6 σημεία ήταν η δημιουργία «ταμείων τύπου Τρόιχαντ» σε όλες τις «υπερχρεωμένες χώρες του Νότου».
Χάρη στην αμνησία του Ολάντ οι άλλες χώρες του Νότου προς το παρόν τη γλίτωσαν, μείναμε όμως εμείς με το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, τη «δική μας» Τρόιχαντ. Κατά τη σύντομη παραμονή της στην Αθήνα αυτή τη βδομάδα μαθαίνουμε ότι η καγκελάριος μίλησε με τα καλύτερα λόγια στους μεγαλοεπιχειρηματίες και την κυβέρνηση και για τα δύο Ταμεία. Κι αυτή την Τρίτη εισάγεται στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής με τη διαδικασία του «επείγοντος» ένα νομοσχέδιο με τίτλο-σιδηρόδρομο, με το οποίο «λύνονται» νομικά τα χέρια για να ξεπουληθεί ακόμα και ό,τι κολυμπάει κάτω απʼ το νερό ή υπερίπταται στην ελληνική επικράτεια και ανήκει στον ελληνικό δημόσιο χώρο. (Κι όχι μόνο στον δημόσιο - γιατί διευκολύνονται αφάνταστα οι απαλλοτριώσεις «γειτονικής» ιδιωτικής περιουσίας, έτσι ώστε να γίνεται πλέον φανερό ότι την ιδιωτική περιουσία στην Ελλάδα θα την απαλλοτριώσουν όχι οι κομμουνιστές, όπως επί ένα αιώνα τους κατηγορούσαν, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως κατηγορείται εσχάτως, αλλά η τρικομματική κυβέρνηση και με τον ελληνικό λαό, μάλιστα, να πληρώνει ακόμα κι αυτό το κόστος.) Κι όλα αυτά προκειμένου να «ταϊστεί» ο ειδικός λογαριασμός των δανειστών στην Τράπεζα της Ελλάδος πριν το επόμενο «κούρεμα» ενός μη βιώσιμου δημόσιου χρέους και να βρουν «ευκαιρίες για ψώνια» οι μεγάλες πολυεθνικές σε συνεργασία με τους Έλληνες συνεταίρους τους, ανάμεσά τους και «το καλύτερο παραθαλάσσιο οικόπεδο της Ευρώπης» (Ελληνικό).
Αξίζει λοιπόν να θυμηθούμε τι ήταν η Τρόιχαντ.
Ο ΤΑΙΠΕΔ και η εμπειρία της Treuhand
H Treuhand (1990-1994) υπήρξε για σύντομο χρονικό διάστημα η μεγαλύτερη εταιρεία holding στον κόσμο: Είχε αναλάβει την ιδιωτικοποίηση 8.500 επιχειρήσεων -από χαλυβουργεία μέχρι κινηματογραφικά στούντιο, από ορυχεία μέχρι ενέργεια- με 4.000.000 εργαζόμενους, 2,4 εκατ. εκταρίων αγροτικής γης και δασών (έκτασης ίσης με το μισό κρατίδιο της Σαξονίας-Άνχαλτ), χιλιάδων συγκροτημάτων πολυκατοικιών και της περιουσίας του στρατού, των πολιτικών κομμάτων και των μαζικών οργανώσεων της Ανατολικής Γερμανίας.
Σήμερα, σχεδόν δύο δεκαετίες από τη διάλυσή της, η Treuhand εμφανίζεται ως πρότυπο. Η αλήθεια όμως είναι ότι το 1994 διαλύθηκε εν μέσω εργατικών κινητοποιήσεων με επίκεντρο ένα τεράστιο αριθμό «μη αναγκαίων» απολύσεων (2.500.000 εργαζομένων, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν ξαναδούλεψαν), καταγγελιών για κλείσιμο κερδοφόρων επιχειρήσεων προς όφελος των δυτικογερμανικών ανταγωνιστριών τους και πάσης φύσεως άλλων σκανδάλων: 500 υποθέσεις συσχετισμένες με τις fast track πωλήσεις της, από δωροδοκία έως κατάχρηση και απάτη, διερευνούσε η Δικαιοσύνη την περίοδο διάλυσης της. Προφανώς όχι άδικα: Με αρχική αποτίμηση της αξίας των προς πώληση περιουσιακών στοιχείων τα 600 δισ. δυτικογερμανικά μάρκα (300 δισ. ευρώ), πούλησε το 85% της δημόσιας περιουσίας της Ανατολικής Γερμανίας αντί 44 δισ. μάρκων (ανάμεσα τους «δημοφιλείς» επιχειρήσεις πουλήθηκαν σε πλειστηριασμούς με ένα μοναδικό πλειοδότη αντί 1 [!!!] μάρκου): Με τελικό απολογισμό από τη μεταφορά ενός τεράστιου δημόσιου πλούτου στον «ιδιωτικό τομέα», 170 εκ. ζημιές... Χάρη και στη δραστηριότητα των 3.000 νεαρών υπαλλήλων της, αποσπασμένων από τους μεγαλύτερους δυτικογερμανικούς επιχειρηματικούς ομίλους με «ειδικό σκοπό».
Το ΤΑΙΠΕΔ συγκεντρώνει τα βασικά χαρακτηριστικά της Treuhand. Διασώζοντας τον δημόσιο πλούτο, ας μην επιτρέψουμε να έχει και τη διαδρομή της.
www.avgi.gr
«Κλείδωσε το μοντέλο της γερμανικής Τρόιχαντ», έγραφε ο γερμανικός Τύπος πέρυσι, όταν ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο και μέσα από τα σπλάχνα του αναδυόταν το ΤΑΙΠΕΔ. Τον Ιούνιο το «Σπίγκελ» αποκάλυπτε ότι υπάρχει σχέδιο 6 σημείων από μεριάς Γερμανίας για το (τότε, μετά αποσύρθηκε, καθώς τα κόμματα του γαλλικού δικομματισμού ψήφισαν στο γαλλικό Κοινοβούλιο, καταπίνοντάς το ολόκληρο, το Σύμφωνο Σταθερότητας) προσφερόμενο στον Ολάντ «Σύμφωνο Ανάπτυξης». Κι ένα απʼ τα 6 σημεία ήταν η δημιουργία «ταμείων τύπου Τρόιχαντ» σε όλες τις «υπερχρεωμένες χώρες του Νότου».
Χάρη στην αμνησία του Ολάντ οι άλλες χώρες του Νότου προς το παρόν τη γλίτωσαν, μείναμε όμως εμείς με το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, τη «δική μας» Τρόιχαντ. Κατά τη σύντομη παραμονή της στην Αθήνα αυτή τη βδομάδα μαθαίνουμε ότι η καγκελάριος μίλησε με τα καλύτερα λόγια στους μεγαλοεπιχειρηματίες και την κυβέρνηση και για τα δύο Ταμεία. Κι αυτή την Τρίτη εισάγεται στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής με τη διαδικασία του «επείγοντος» ένα νομοσχέδιο με τίτλο-σιδηρόδρομο, με το οποίο «λύνονται» νομικά τα χέρια για να ξεπουληθεί ακόμα και ό,τι κολυμπάει κάτω απʼ το νερό ή υπερίπταται στην ελληνική επικράτεια και ανήκει στον ελληνικό δημόσιο χώρο. (Κι όχι μόνο στον δημόσιο - γιατί διευκολύνονται αφάνταστα οι απαλλοτριώσεις «γειτονικής» ιδιωτικής περιουσίας, έτσι ώστε να γίνεται πλέον φανερό ότι την ιδιωτική περιουσία στην Ελλάδα θα την απαλλοτριώσουν όχι οι κομμουνιστές, όπως επί ένα αιώνα τους κατηγορούσαν, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως κατηγορείται εσχάτως, αλλά η τρικομματική κυβέρνηση και με τον ελληνικό λαό, μάλιστα, να πληρώνει ακόμα κι αυτό το κόστος.) Κι όλα αυτά προκειμένου να «ταϊστεί» ο ειδικός λογαριασμός των δανειστών στην Τράπεζα της Ελλάδος πριν το επόμενο «κούρεμα» ενός μη βιώσιμου δημόσιου χρέους και να βρουν «ευκαιρίες για ψώνια» οι μεγάλες πολυεθνικές σε συνεργασία με τους Έλληνες συνεταίρους τους, ανάμεσά τους και «το καλύτερο παραθαλάσσιο οικόπεδο της Ευρώπης» (Ελληνικό).
Αξίζει λοιπόν να θυμηθούμε τι ήταν η Τρόιχαντ.
Ο ΤΑΙΠΕΔ και η εμπειρία της Treuhand
H Treuhand (1990-1994) υπήρξε για σύντομο χρονικό διάστημα η μεγαλύτερη εταιρεία holding στον κόσμο: Είχε αναλάβει την ιδιωτικοποίηση 8.500 επιχειρήσεων -από χαλυβουργεία μέχρι κινηματογραφικά στούντιο, από ορυχεία μέχρι ενέργεια- με 4.000.000 εργαζόμενους, 2,4 εκατ. εκταρίων αγροτικής γης και δασών (έκτασης ίσης με το μισό κρατίδιο της Σαξονίας-Άνχαλτ), χιλιάδων συγκροτημάτων πολυκατοικιών και της περιουσίας του στρατού, των πολιτικών κομμάτων και των μαζικών οργανώσεων της Ανατολικής Γερμανίας.
Σήμερα, σχεδόν δύο δεκαετίες από τη διάλυσή της, η Treuhand εμφανίζεται ως πρότυπο. Η αλήθεια όμως είναι ότι το 1994 διαλύθηκε εν μέσω εργατικών κινητοποιήσεων με επίκεντρο ένα τεράστιο αριθμό «μη αναγκαίων» απολύσεων (2.500.000 εργαζομένων, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν ξαναδούλεψαν), καταγγελιών για κλείσιμο κερδοφόρων επιχειρήσεων προς όφελος των δυτικογερμανικών ανταγωνιστριών τους και πάσης φύσεως άλλων σκανδάλων: 500 υποθέσεις συσχετισμένες με τις fast track πωλήσεις της, από δωροδοκία έως κατάχρηση και απάτη, διερευνούσε η Δικαιοσύνη την περίοδο διάλυσης της. Προφανώς όχι άδικα: Με αρχική αποτίμηση της αξίας των προς πώληση περιουσιακών στοιχείων τα 600 δισ. δυτικογερμανικά μάρκα (300 δισ. ευρώ), πούλησε το 85% της δημόσιας περιουσίας της Ανατολικής Γερμανίας αντί 44 δισ. μάρκων (ανάμεσα τους «δημοφιλείς» επιχειρήσεις πουλήθηκαν σε πλειστηριασμούς με ένα μοναδικό πλειοδότη αντί 1 [!!!] μάρκου): Με τελικό απολογισμό από τη μεταφορά ενός τεράστιου δημόσιου πλούτου στον «ιδιωτικό τομέα», 170 εκ. ζημιές... Χάρη και στη δραστηριότητα των 3.000 νεαρών υπαλλήλων της, αποσπασμένων από τους μεγαλύτερους δυτικογερμανικούς επιχειρηματικούς ομίλους με «ειδικό σκοπό».
Το ΤΑΙΠΕΔ συγκεντρώνει τα βασικά χαρακτηριστικά της Treuhand. Διασώζοντας τον δημόσιο πλούτο, ας μην επιτρέψουμε να έχει και τη διαδρομή της.
www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου