Επαναδιαπραγμάτευση ήτανε και πάει...

Με την επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων να βρίσκεται στο καλάθι των αχρήστων και με τη λογική ξεπουλάμε τώρα τη δημόσια περιουσία σε τιμή ευκαιρί­ας για να φτάσουμε τους στόχους που έχουν θέσει οι δανειστές μας ξεκινά το μακρύ ζεστό καλοκαίρι της κυβέρνη­σης Σαμαρά. Και γύρω τριγύρω εγχώ­ρια και ξένα «κοράκια» ετοιμάζονται να χτυπήσουν μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες με ευτελή ποσά ΔΕΚΟ, αε­ροδρόμια, λιμάνια και ακίνητα, αφού όλοι έχουν κατανοήσει ότι η χώρα πω­λείται σε τιμή ευκαιρίας. H λογική του «δώσε και μένα μπάρμπα» επικρατεί σε όλο της το μεγαλείο, καθώς οι ξένοι ενδιαφερόμενοι... επενδυτές όχι μόνο διαμορφώνουν τις εξευτελιστικές τι­μές των ελληνικών «ασημικών», αλλά έχουν εξασφαλίσει, απ’ ό,τι φαίνεται, ότι η κυβέρνηση «εθνικής ευθύνης» θα προχωρήσει πάση θυσία τη διαδικασία του ξεπουλήματος.
Και μόνο η φράση «βάλτε εμένα φυλακή» που είπε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στις προγραμματι­κές δηλώσεις, με αφορμή την απειλή του Αλέξη Τσίπρα ότι «κανείς δεν θα μείνει ατιμώρητος για το ξεπούλημα της χώρας», δείχνει πολλά, ενώ ακό­μα περισσότερα λέει η δήλωση του υπουργού Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδά­κη γι’ αυτό το θέμα: «Εγώ θα πολιτευτώ σαν να είναι η
τελευταία μου θητεία», είπε ο υπουργός απαντώντας στα περί εξεταστικών επιτροπών και πρόσθεσε: «Επομένως όλα αυτά με αφήνουν πα­γερά αδιάφορο. Θα κάνω αυτό που νο­μίζω σωστό, με βάση τη συνείδησή μου και με βάση το συμφέρον της πατρίδας μου, όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι».
Οι δηλώσεις... αυτοθυσίας των κυ­βερνητικών στελεχών δείχνουν μόνο ένα πράγμα: Ότι και οι ίδιοι γνωρίζουν τον κίνδυνο που υπάρχει να ξεπουλη­θεί η χώρα αντί πινακίου φακής, αφού το τίμημα πολλών ΔΕΚΟ βρίσκεται σή­μερα στο χαμηλότερο δυνατό σημείο. Οι συνέπειες από μια τέτοια διαδικα­σία θα είναι ολέθριες για τη χώρα και οι εμπλεκόμενοι θα κατηγορηθούν από την αντιπολίτευση για εσχάτη προδο­σία. Γι’ αυτό τον λόγο άλλωστε ακόμα και μέσα στην κυβέρνηση υπάρχουν δυο γραμμές. Η μία που τάσσεται υπέρ των αποκρατικοποιήσεων, όχι όμως του ξεπουλήματος της χώρας με γρή­γορους ρυθμούς, και η δεύτερη που θεωρεί ότι δεν υπάρχει χρόνος για κα­λύτερη διαπραγμάτευση και άρα άμε­σα θα πρέπει να δοθούν κάποιες ΔΕΚΟ που θεωρούνται ιδιαίτερα προβληματι­κές.
Παρά τα όσα δραματικά λέει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, απέναντι στους στε­νούς του συνεργάτες εμφανίζεται ιδι­αίτερα προσεκτικός λέγοντάς τους ότι σε κάθε πώληση θα πρέπει να υπάρχει το μέγιστο όφελος για το Δημόσιο και την οικονομία. Φυσικά κάτι τέτοιο εί­ναι σχετικό, αφού όλοι γνωρίζουν πώς αποτιμώνται σήμερα οργανισμοί που στο παρελθόν υπήρξαν ιδιαίτερα κερ­δοφόροι.
Η... μάχη της ΔΕΗ
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός πάντως επέλεξε να ξεκινήσει από τα δύσκο­λα και ειδικά με την ιδιωτικοποίηση τμημάτων της ΔΕΗ. Στη Βουλή μάλιστα αναφέρθηκε στον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Νίκο Φωτόπουλο, ταυτίζοντάς τον μάλιστα με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ επιτέθηκε «σε συντεχνίες που καθόριζαν μέχρι πρότινος το μέλλον της χώρας». Η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στην απάντησή της λέει ότι θα φθάσει ώς το μπλακ-άουτ, αν η κυβέρνηση προχωρήσει στα σχέδιά της, ενώ απείλησε με απεργιακές κινητο­ποιήσεις.
«Σε έναν αγώνα χρησιμοποιούνται όλα τα νόμιμα όπλα και η απεργία είναι ένα νόμιμο και συνταγματικά κατοχυ­ρωμένο όπλο. Δεν είναι στόχος μας να ταλαιπωρήσουμε τον λαό, για ό,τι συμ­βεί δεν θα φταίμε εμείς που είμαστε αμυνόμενοι», δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ Ν. Φωτόπουλος και πρόσθεσε ότι «εάν ο κ. Σαμαράς μας αποδείξει ότι οι καταναλωτές μετά την πώληση θα έχουν φθηνό ρεύμα, ας γίνει η απο­κρατικοποίηση σήμερα, αλλά δεν μπο­ρούν και ούτε θα μπορέσουν να μας το αποδείξουν ποτέ».
Υπάρχουν πάντως και κυβερνητικά στελέχη που θεωρούν ότι η επιθετική στάση μόνο να περιπλέξει τα πράγ­ματα μπορεί και επισημαίνουν ότι δεν αποκλείεται να θέσει σε κίνδυνο και τη συνοχή της κυβέρνησης, δεδομένου ότι η ΔΗΜΑΡ θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση όταν η κυβέρνηση αποφα­σίσει να καταστείλει με δυναμικό τρό­πο τις κινητοποιήσεις των εργαζομέ­νων. Ακόμα εκφράζουν τον προβλημα­τισμό τους για το εάν ξένοι επενδυτές θα θελήσουν να μπουν σε περιπέτειες βλέποντας τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Θεωρούν δηλαδή ότι θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσουν οι απο­κρατικοποιήσεις από επιχειρήσεις που βρίσκονται σε αδράνεια ή απασχολούν ελάχιστους εργαζόμενους παρά από τη ΔΕΗ, που είναι ένας νευραλγικός οργα­νισμός.
Τα φιλέτα πάντως που κρέμονται στο τσιγκέλι του ξεπουλήματος είναι τα Κρα­τικά Λαχεία, το Ολυμπιακό Κέντροστο Μαρούσι, όπου στεγάζεται το Golden Hall, η ΔΕΠΑ, η Κασσιόπηστην Κέρκυ­ρα, η Αφάντου στη Ρόδο, ενώ θα ακο­λουθήσουν η ΕΥΔΑΠ, ο ΟΠΑΠ, η ΛΑΡΚΟ, τα Ελληνικά Πετρέλαια, η ΔΕΗ. Στις ζη­μιογόνες προς ξεπούλημα επιχειρήσεις η κυβέρνηση έχει εντάξει την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, τη ΔΩΔΩΝΗ, τη ΣΕΚΑΠ, την Ελληνική Βιομηχανία Οχη­μάτων και την Επιχείρηση Αστικών Συγκοινωνιών. Στη σειρά αναμένουν για ξεπούλημα η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιάκαι Θεσσαλονίκης και τα περιφερειακά αεροδρόμια. Με πιο απλά λόγια, δεν πρόκειται να μείνει τί­ποτε... Αυτός τουλάχιστον είναι ο στό­χος της κυβέρνησης, αλλά η υλοποίησή του, ευτυχώς για τη χώρα, προσκρούει στην ανικανότητά της...
Την ίδια στιγμή μπορεί ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας να τη γλίτω­σε φτηνά στο Eurogroup, αφού έκανε και με το παραπάνω το καλό και υπά­κουο παιδί μέσα στην κυβέρνηση, όμως υπήρξαν μουρμούρες για την παντελή έλλειψη αναφοράς στην επιμήκυνση του χρέους.
Η δικαιολογία ότι η κυβέρνηση πρώ­τα πρέπει να δείξει τις προθέσεις της και από Σεπτέμβρη να ξεκινήσει την κατάθεση αιτημάτων που αφορούν τα μνημόνια βρίσκει στην πραγματικότητα λίγους υποστηρικτές μέσα στην κυβέρ­νηση, αφού πιστεύουν ότι μέχρι τότε δεν θα έχουν γίνει σπουδαία πράγματα και η Ελλάδα θα έχει χάσει τη μεγάλη ευκαιρία που τις έδωσαν οι εκλογές για να επιλύσει τα θέματά της.

topontiki