Περισσότερη ελευθερία για την αγορά και πάγωμα στην ισχύ ευρωπαϊκών κανονισμών και νόμων που αφορούν τις επιχειρήσεις, ζήτα με γράμμα του προς τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Λέιφ Γιόχανσον, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Στρογγυλής Τράπεζας βιομηχάνων, στην οποία εκπροσωπούνται 25 τουλάχιστον πολυεθνικές με έδρα την Ευρώπη, μεταξύ των οποίων η Nokia, η Siemens, η ThyssenKrupp, η BMW, η Nestle και η FIAT.
Η ERT( European Roundtable of Industrialists) ιδρύθηκε το 1983 ως λόμπι πίεσης των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και προώθησης των βιομηχανικών συμφερόντων, για να μετεξελιχθεί στη συνέχεια σε σημαντικό θεσμικό εταίρο, μέσω της συμμετοχής της σε επιτροπές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχοντας μεταξύ των μελών της ακόμη και πρώην προέδρους της Κομισιόν.
Στη συγκεκριμένη επιστολή, η Στρογγυλή Τράπεζα αποφεύγει να κατονομάσει συγκεκριμένα τους νόμους που «εμποδίζουν» την επιχειρηματική δραστηριότητα, το αίτημα της όμως για περαιτέρω απορύθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων, με τη μορφή της ελαστικοποίησης ωραρίων και της δια βίου μάθησης, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια παρερμηνείας για τις πραγματικές προθέσεις των Ευρωπαίων βιομηχάνων. Ο εργαζόμενος λάστιχο δεν αποτελεί προϊόν της κρίσης, αλλά κεντρική επιλογή των αρχουσών τάξεων για τι μορφή που θα έχει η εργασία στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, όπως φαίνεται και από τις προτάσεις των βιομηχάνων.
Ούτε βέβαια προκαλεί εντύπωση η έκκληση για περαιτέρω σύσφιξη της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας με τις βιομηχανικές ανάγκες και προτεραιότητες. Το «τρίγωνο της γνώσης», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται (εκπαίδευση, έρευνα, βιομηχανία), θα πρέπει να έχει ως σκοπό την καλύτερη προετοιμασία των μελλοντικών εργατών αλλά και την ανακάλυψη νέων κερδοφόρων προϊόντων και υποδομών, αφού αν κάτι δεν αποφέρει χρηματικό κέρδος, δεν έχει και ερευνητικό ενδιαφέρον. Η καλύτερη προετοιμασία των μελλοντικών εργαζομένων δεν είναι παρά η προετοιμασία για τους εργαζόμενους-δούλους που χωρίς δικαιώματα εργάζονται για ένα κομμάτι ψωμί. Ενώ η "υποταγή της έρευνας στις ανάγκες της αγοράς" θα αποφέρει χρήσιμες έρευνες που θα αποδεικνύουν ό,τι...θέλουν οι πολυεθνικές (όπως οι έρευνες για τη μη επικινδυνότητα των κινητών τηλεφώνων που χρηματοδοτήθηκε από γνωστή εταιρεία κινητής τηλεφωνίας). Κοινωνικά χρήσιμες έρευνες, όπως για την ανεργία ή τον κοινωνικό αποκλεισμό που προκαλεί η εξαθλίωση, απορρίπτονται ως αχρείαστες καθώς δεν αποφέρουν κέρδη, σε αντίθεση με "καυτά" ζητήματα όπως η καταπολέμηση της ανδρικής τριχόπτωσης, για την οποία δαπανιούνται τεράστια ποσά.
Μία ακόμη αξιοσημείωτη πρόταση των Ευρωπαίων βιομηχάνων είναι η δημιουργία ενός ανεξάρτητου οργανισμού, ο οποίος θα αξιολογεί τις προτάσεις και τα σχέδια νόμου που αφορούν τη βιομηχανία, απορρίπτοντας όσα δημιουργούν τροχοπέδη για την επιχειρηματική ανάπτυξη, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπ’ όψιν του κάποια στοιχειώδη δικαιώματα των Ευρωπαίων πολιτών, τα οποία βεβαίως η επιστολή δεν κατονομάζει. Οι Ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες έχουν καταλήξει ούτως ή άλλως φερέφωνα των συμφερόντων τους (καθώς και των τραπεζιτών, για να μη ξεχνιόμαστε), οπότε δε χρειάζεται καν να τηρούν τα προσχήματα: Αυτοί έχουν το μαχαίρι, αυτοί και το καρπούζι και μόνοι τους ουσιαστικά θα νομοθετούν.
Αν πετύχουν όσα ζητάνε, ίσως η ευρωπαϊκή βιομηχανία να μπει ξανά σε τροχιά ανάπτυξης (αλά Κίνα, όπως άλλωστε ονειρευόταν και ο κ. Σαμαράς) και καλύτερες ημέρες να ξημερώσουν για τους -φτωχούς πλην τίμιους- βιομηχάνους. Δύσκολα μπορεί κάποιος όμως να φανταστεί ότι το ίδιο θα ισχύσει και για τους λαούς και τους εργαζόμενους της Ευρώπης, των οποίων τα δικαιώματα και οι ανάγκες θα «στριμωχτούν» ακόμη περισσότερο στη διαδρομή οικοδόμησης μιας καινούργιας νεοφιλελεύθερης ολιγαρχίας. Εκτός αν αντιδράσουν…
left
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου