Έξωση.Του Γιώργου Πήττα

Ήρθε που λέτε, μία περίεργη εποχή στην ιστορία, κατά την οποία κρατικοί υπάλληλοι που κάποτε λέγονταν «Δικαστικοί Επιμελητές» μετονομάστηκαν σε «Εξόδιοι Επιμελητές».
Η δουλειά τους ήταν απλή- όπως και πρώτα άλλωστε.Ήταν, κατά κανόνα οι κομιστές του επίσημου κρατικού εγγράφου που ανήγγειλε την Συμφορά του Άλλου.
Όταν πια η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των αποφάσεων κατέληξε να είναι οι Εξώσεις, με τους αποδέκτες αμέσως μετά την επίδοση να αντιδρούν πέφτοντας από ταράτσες και βεράντες, το Σύστημα, έτσι ευέλικτο που είναι, φρόντισε να μετονομάσει την σχετική υπηρεσία στην οποία συγχωνεύθηκαν για λόγους οικονομίας και μνημονιακής προσαρμογής και αρκετοί άλλοι κλάδοι.
Κάποιες ειδικές αστυνομικές δυνάμεις, νοσοκόμοι και τραυματιοφορείς, ιερωμένοι ληξίαρχοι και νεκροθάφτες, όλοι μαζί τώρα, συνιστούσαν το σώμα των «Εξόδιων Επιμελητών».
Λίγο νωρίτερα, μόλις λίγες μέρες πριν την Έξωση που τα προκάλεσε όλα αυτά, είχε συμβεί κάτι άλλο, τόσο μα τόσο εφιαλτικό, που οι περισσότεροι το έσπρωξαν στα τρίσβαθα του υποσυνειδήτου τους, κατέληξε σαν να μην είχε συμβεί ποτέ.

Από το πουθενά, στους δρόμους της Αθήνας, εκεί, στην κοσμική οδό Βουκουρεστίου, θεάθηκε ένας άντρας να τρέχει γυμνός και αιμόφυρτος, αλλόφρων και απελπισμένος, ενώ τον καταδίωκαν «κάποιοι» για τους οποίους ποτέ δεν μάθαμε τίποτα.
Μάλιστα, χωρίς να υπάρχει το παραμικρό τεκμήριο, οι εφημερίδες δημοσίευσαν πως αυτοί που τον κυνηγούσαν, ήταν τοξικομανείς.
Ο γυμνός άνδρας σωριάστηκε στο έδαφος μισοπεθαμένος από την κούραση, πόδια και χέρια ορθάνοιχτα, σαν ένας εσταυρωμένος της διπλανής πόρτας . Κάποιος τον φωτογράφησε και έτσι είδαμε όλοι την εικόνα. Μετά, διαγράψαμε τη φωτογραφία από τη μνήμη να πάμε παρακάτω.
«Το να δεις τον εαυτό σου γυμνό στην πόλη, είναι ένας από τους πιο οδυνηρούς εφιάλτες, σημαίνει την απόλυτη ανασφάλεια, σημαίνει πως νιώθεις τελείως απροστάτευτος, πως είσαι εκτεθειμένος στα πάντα» .
Σε αυτό, συμφωνούσαν ανέκαθεν ψυχολόγοι, ψυχίατροι, ακόμα και αλμπάνηδες ονειροκρίτες και μοιρατζούδες. Φαίνεται λοιπόν, πως αυτός, ο γυμνός αιμόφυρτος δρομέας των Αθηνών, ένας «μελαμψός άνδρας» πήρε πάνω του συμβολικά την αδιανόητη αβεβαιότητα που διατρέχει και κατατρώει τους κατοίκους της πόλης.
Όλοι μας , γνωρίζουμε πως αυτός ο άνθρωπος ζει μέσα μας. Εμείς είμαστε αυτός ο μετανάστης, ο διωκόμενος, ο γυμνός, ο αλλόφρων, που τρέχει σε μια άρρωστη πόλη πρωτεύουσα μιας προ πολλού τελειωμένης χώρας. Εμείς είμαστε και για αυτό τον λησμονήσαμε παρά τις τεράστιες απορίες που κανονικά θα έπρεπε επίμονα να διεγείρει.
Ποιος ήταν; Γιατί τον κυνηγούσαν; Ποιοι τον καταδίωκαν; Γιατί ήταν γυμνός; Πόση ώρα άραγε να έτρεχε μέρα μεσημέρι μέσα στην Αθήνα τσίτσιδος; Τι απέγινε;
Χάθηκε στη σιωπή, σαν να μην υπήρξε ποτέ.
Σπάσαμε (άλλη μια φορά) τον καθρέφτη, να μη βλέπουμε το άσχημο πρόσωπό μας.
Ο Συνταξιούχος που παρέλαβε την Έξωση και την υλοποίησε κάνοντας την Έξοδο από τον τρίτο όροφο και ο σωριασμένος γυμνός της Βουκουρεστίου, βρίσκονται στην ίδια τροχιά. Είναι τα δύο προφίλ του ίδιου προσώπου.
Πριν από λίγο καιρό μπροστά στο Σύνταγμα, ο κος Δημήτρης Χριστούλας, έστρεψε την κάνη στο κρανίο του και αυτοκτόνησε. Ο πυροβολισμός του τότε, αντήχησε σε όλη την Ελλάδα και προστέθηκε σαν ένα ακόμα βαρύ φίλτρο στη συνείδηση όλων.
Σε πολλούς, προσδιόρισε ακόμα και την ψήφο στις πρόσφατες εκλογές. Από τότε, αρκετοί ακόμα, σε όλη την Ελλάδα, διάλεξαν να αποχωρήσουν με αυτόν τον τρόπο, αποφασίζοντας τουλάχιστον τον θάνατό τους, σαν ύστατη επιλογή αξιοπρέπειας σε μία χώρα που για δεκαετίες εκπαιδεύει τους πολίτες στον πανικόβλητο και υστερικό βίο.
Ένα έθνος που δεν είναι έθνος, αλλά ένα πράγμα χύμα στηριγμένο στα παραμύθια, που με αφορμή την καπιταλιστική κρίση αναδεικνύει περίλαμπρα την ασχήμια του.
«Η Ελλάδα, έχει τελειώσει» έγραφε τις προάλλες ο Γιάννης Βαρουφάκης.
Έσπευσα να σχολιάσω:
«Οικονομολόγος δεν είμαι αλλά δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να σχολιάσω πως όσα επισημαίνει εδώ ο Καθηγητής, τριγυρίζουν και στον δικό μου άσχετο εγκέφαλο εδώ και μέρες. Μόνο που, αν και η διεθνής κρίση του Καπιταλισμού είναι απολύτως υπαρκτή, μόνο που αν και σε τεράστιο βαθμό όσα συμβαίνουν ξεκινούν από τη βουλιμία των αγορών, τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές κλπ, μου είναι α-δύ-να-το να μην επαναλάβω μονότονα πως η Ελληνική Κρίση έχει ΚΑΙ Ελληνική ταυτότητα και αυτή η ταυτότητα φέρει το αποτύπωμα του εκ του συστάδην στρεβλού κράτους, ενός κράτους που ουδέποτε τήρησε και σεβάστηκε Θεσμούς, ενός κράτους που ουδέποτε απέδωσε Αξιοπρέπεια στον Πολίτη, ενός κράτους που ουσιαστικά εκπαίδευσε συστηματικά τους Πολίτες στην ανομία. Επειδή και εγώ φοβάμαι πως η Ελλάδα είναι "τελειωμένη υπόθεση" περιμένω σύντομα από τις πολιτικές δυνάμεις, μία αναλυτική "νεκροτομή" και μία ολοκληρωμένη πρόταση για το πως η Ελλάδα θα κάνει ένα restart πιάνοντας το νήμα της Ιστορίας, ένα δευτερόλεπτο πριν από την δολοφονία του Καποδίστρια και την επικράτηση Κοτζαμπάσηδων, Κλεφτών κι Αρματολών και των "ηρωικών μύθων" (και μυθευμάτων) που υποκατέστησαν την Ιστορία διδάσκοντας στους Έλληνες την Μπούρδα ως Λογική»
Η Έξωση της Ελλάδας, είναι προ των πυλών νομίζω.
Οι «Εξόδιοι Επιμελητές» των Αγορών θα έρθουν και θα μας δείξουν το «χαρτί».
Θα «απολυθεί» ως πλεονάζον προσωπικό και θα αφεθεί στην τύχη της.
Αλήθεια. Υπάρχει κάποια στρατηγική για μετά την Έξοδο;
Υπάρχει κάποιο πλάνο που θα αποτρέψει την εμφύλια βία που κοχλάζει και θα μετατρέψει την αποβολή σε ευκαιρία για την Ελλάδα του μέλλοντος;
Ή θα πηδήξουμε στο τέλος κοντά 11.000.000 άνθρωποι από τον τρίτο όροφο για να προσγειωθούμε γυμνοί σε μια Βουκουρεστίου;

tvx