Στην ταινία του «Ο Εξολοθρευτής Άγγελος», ο ισπανός σκηνοθέτης Λουίς Μπουνιουέλ ασκεί μια έντονη κριτική στην αριστοκρατία. Με ένα ευρηματικό τρόπο δείχνει πώς ο άνθρωπος μπορεί να επικαλεστεί τα πιο σκοτεινά του ένστικτα, να χειραγωγηθεί και να μεταμορφωθεί σε τέρας χωρίς ηθική και νόμους.
Μια πρόσκληση σε γεύμα γίνεται η αρχή του κακού. Οι αριστοκράτες συνδαιτυμόνες, αφού ολοκληρώνουν το πλούσιο γεύμα τους, για έναν ανεξήγητο λόγο αποφασίζουν να παραμείνουν στο σπίτι. Σιγά-σιγά αρχίζουν να τελειώνουν τα τρόφιμα και οι πλούσιοι μορφωμένοι αστοί αρχίζουν να αλλάζουν συνήθειες. Απογυμνώνονται από το αστικό τους περίβλημα και μετατρέπονται σε άγρια ζώα έτοιμα να κατασπαράξουν τα πάντα. Όταν αρχίζει η πείνα και η δίψα, καίνε τα έπιπλα για να μαγειρέψουν. Είναι ικανοί πλέον να κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να επιβιώσουν, από τη χειραγώγηση μέχρι το έσχατο.
Η προφητική ταινία του Μπουνιουέλ μπορεί να παραλληλιστεί με συγκεκριμένες πρακτικές που δυστυχώς εφαρμόζονται στη σύγχρονη Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του πλανήτη. Μετά από μια σχετικά εύρωστη ελληνική τριακονταετία, τα περισσότερα προνόμια της ελληνικής μεσαίας τάξης εξαλείφθηκαν με νόμιμες συνταγματικές πρακτικές που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, υπό τον εκφοβισμό της επιστροφής στη δραχμή και της εκδίωξής μας,από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και καλλιεργώντας συνεχώς την ιδέα ότι χωρίς την ευγενική χορηγία χρημάτων από το ΔΝΤ είμαστε χαμένοι.
Τα αποτελέσματα των πράξεων των κυβερνώντων, αλλά και τα μεγάλα κανάλια αποδιοργάνωσαν τον ελληνικό λαό, θολώνοντας την κρίση του, και οδηγώντας τον ουσιαστικά νομιμοποιήσει με την ψήφο του τη Χρυσή Αυγή. Οι νοσταλγοί του Χίτλερ δυστυχώς ξεγέλασαν τον έλληνα πολίτη, ότι για τα δεινά του φταίνε οι μετανάστες. Τον απομάκρυναν, έτσι, από το πραγματικό πρόσωπο ενός άγριου νεοφιλελευθερισμού, υποσχόμενοι μια θρησκευτικού τύπου εκδίκηση όπως ο ξυλοδαρμός: Θα μπούμε στη βουλή και θα τους σπάσουμε όλους στο ξύλο.
Αν μη τι άλλο, η Χρυσή Αυγή κράτησε τις υποσχέσεις της. Ο αξιότιμος κύριος Κασιδιάρης, επιφανής τραμπούκος της νύχτας και βουλευτής της Χρυσής Αυγής, πέταξε νερό στην κυρία Δούρου και γρονθοκόπησε την κυρία Κανέλλη. Ξαφνικά η ελληνική κοινωνία σοκαρίστηκε από το γεγονός και πολλοί τρομοκρατήθηκαν. Γιατί όμως δεν αναλογιστήκαμε ότι η Χρυσή Αυγή απλά έδειξε για άλλη μια φορά το πρόσωπο της; Οι εκβιασμοί, η τρομοκρατία, το ξύλο είναι οι συνηθισμένες πρακτικές της.
Ο φασισμός ποτέ δεν έκρυψε το πρόσωπο του. Εμείς, όμως, που ως χώρα έχουμε υποφέρει από το γερμανικό ναζισμό, τους χίτες, τα Τάγματα Ασφαλείας; Πώς νομιμοποιήσαμε εμείς τόσο βάρβαρες και απάνθρωπες λύσεις; Μήπως ξεχάσαμε τους βασανιστές της Μπουμπουλίνας στο Πολυτεχνείο, που αγαπούσαν πολύ τα νεαρά όμορφα κορίτσια και ερεθίζονταν καρφώνοντας καυτές βελόνες στα στήθη τους;
rednotebook
Μια πρόσκληση σε γεύμα γίνεται η αρχή του κακού. Οι αριστοκράτες συνδαιτυμόνες, αφού ολοκληρώνουν το πλούσιο γεύμα τους, για έναν ανεξήγητο λόγο αποφασίζουν να παραμείνουν στο σπίτι. Σιγά-σιγά αρχίζουν να τελειώνουν τα τρόφιμα και οι πλούσιοι μορφωμένοι αστοί αρχίζουν να αλλάζουν συνήθειες. Απογυμνώνονται από το αστικό τους περίβλημα και μετατρέπονται σε άγρια ζώα έτοιμα να κατασπαράξουν τα πάντα. Όταν αρχίζει η πείνα και η δίψα, καίνε τα έπιπλα για να μαγειρέψουν. Είναι ικανοί πλέον να κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να επιβιώσουν, από τη χειραγώγηση μέχρι το έσχατο.
Η προφητική ταινία του Μπουνιουέλ μπορεί να παραλληλιστεί με συγκεκριμένες πρακτικές που δυστυχώς εφαρμόζονται στη σύγχρονη Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του πλανήτη. Μετά από μια σχετικά εύρωστη ελληνική τριακονταετία, τα περισσότερα προνόμια της ελληνικής μεσαίας τάξης εξαλείφθηκαν με νόμιμες συνταγματικές πρακτικές που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, υπό τον εκφοβισμό της επιστροφής στη δραχμή και της εκδίωξής μας,από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και καλλιεργώντας συνεχώς την ιδέα ότι χωρίς την ευγενική χορηγία χρημάτων από το ΔΝΤ είμαστε χαμένοι.
Τα αποτελέσματα των πράξεων των κυβερνώντων, αλλά και τα μεγάλα κανάλια αποδιοργάνωσαν τον ελληνικό λαό, θολώνοντας την κρίση του, και οδηγώντας τον ουσιαστικά νομιμοποιήσει με την ψήφο του τη Χρυσή Αυγή. Οι νοσταλγοί του Χίτλερ δυστυχώς ξεγέλασαν τον έλληνα πολίτη, ότι για τα δεινά του φταίνε οι μετανάστες. Τον απομάκρυναν, έτσι, από το πραγματικό πρόσωπο ενός άγριου νεοφιλελευθερισμού, υποσχόμενοι μια θρησκευτικού τύπου εκδίκηση όπως ο ξυλοδαρμός: Θα μπούμε στη βουλή και θα τους σπάσουμε όλους στο ξύλο.
Αν μη τι άλλο, η Χρυσή Αυγή κράτησε τις υποσχέσεις της. Ο αξιότιμος κύριος Κασιδιάρης, επιφανής τραμπούκος της νύχτας και βουλευτής της Χρυσής Αυγής, πέταξε νερό στην κυρία Δούρου και γρονθοκόπησε την κυρία Κανέλλη. Ξαφνικά η ελληνική κοινωνία σοκαρίστηκε από το γεγονός και πολλοί τρομοκρατήθηκαν. Γιατί όμως δεν αναλογιστήκαμε ότι η Χρυσή Αυγή απλά έδειξε για άλλη μια φορά το πρόσωπο της; Οι εκβιασμοί, η τρομοκρατία, το ξύλο είναι οι συνηθισμένες πρακτικές της.
Ο φασισμός ποτέ δεν έκρυψε το πρόσωπο του. Εμείς, όμως, που ως χώρα έχουμε υποφέρει από το γερμανικό ναζισμό, τους χίτες, τα Τάγματα Ασφαλείας; Πώς νομιμοποιήσαμε εμείς τόσο βάρβαρες και απάνθρωπες λύσεις; Μήπως ξεχάσαμε τους βασανιστές της Μπουμπουλίνας στο Πολυτεχνείο, που αγαπούσαν πολύ τα νεαρά όμορφα κορίτσια και ερεθίζονταν καρφώνοντας καυτές βελόνες στα στήθη τους;
rednotebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου