Νίκη απέναντι στου εργολάβους

Διακιωμένη από την απόφαση της προέδρου και Περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου για την ακύρωσης της κατασκευής των φαραωνικού τύπου εργοστασίων επεξεργασίας απορριμάτων δηλώνει η ΠΟΕ-ΟΤΑ σε ανακοίνωσή της.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΜΕΙΣ. TOY ΚΑΡΤΕΣΙΟΥ

Ίσως να χαίρομαι πρώτη φορά στη ζωή μου επειδή έπεσα έξω στις προβλέψεις μου. Οι 180 δε βρέθηκαν κι αν βρέθηκαν, δεν τόλμησαν. Ομολογώ πως είχα αρχίσει να πιστεύω ότι αυτοί δεν έπεφταν με τίποτα. Κι όμως έπεσαν και μάλιστα ταπεινωτικά, με δύο πρωθυπουργούς – o Βενιζέλος πάντα έτσι πίστευε – να μη

μπορούν να κάνουν μια εξαγορά ψήφου της προκοπής.
Η αντιπολίτευση έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Έριξε την κυβέρνηση. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Με συνειδησιακούς και ηθικούς εκβιασμούς των ανεξάρτητων; Ίσως! Όμως απέναντι σε ένα τόσο βάρβαρο καθεστώς που απολαμβάνει απίστευτα τον εξευτελισμό των πολιτών δεν έχεις πολλές επιλογές.
Υπάρχει βέβαια μία αμηχανία στην ατμόσφαιρα. Αυτό που έπρεπε να κάνουμε εμείς από τις πλατείες και τους δρόμους, το έκαναν

Το μέλλον ξεκίνησε, το μέλλον διαρκεί πολύ

Σε αντίθεση με τις παραισθήσεις του Σαμαρά, την ιστορικότητα της στιγμής και τον διεθνή αντίκτυπο όσων συμβαίνουν από το μεσημέρι της Δευτέρας στην Ελλάδα, τα «αισθάνονται» όλοι. Περισσότερο ίσως κι από μας, οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας σε ολόκληρη την Ευρώπη, που πανηγυρίζουν το άνοιγμα του δρόμου για την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς στην ήπειρο στα χρόνια της

Η εμφύλια αναμέτρηση του Δεκέμβρη στην Αθήνα, του Μενέλαου Χαραλαμπίδη

Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του ιστορικού Μενέλαου Χαραλαμπίδη με τίτλο «Δεκεμβριανά 1944. Η μάχη της Αθήνας» από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Πρόκειται για μελέτη που επικεντρώνεται στα ίδια τα γεγονότα και στηρίζεται σε αδημοσίευτες κυρίως πηγές, επιχειρώντας να δώσει απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα: Ποιες ήταν οι αιτίες που οδήγησαν στο ξέσπασμα των μαχών και ποιο ήταν το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο εντός του οποίου

Μία τραπεζική χώρα. Του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου

«Λες και το βασικό καθήκον του κράτους είναι να εθνικοποιεί, να μοιράζει σε όλους εμάς τις ζημιές που υφίστανται οι κερδοσκόποι» 

Για τον Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών (και όχι μόνο), της Αναστασίας Ματσούκα

Στις 31 Δεκεμβρίου τίθεται και επίσημα σε εφαρμογή ο Κώδικας Δεοντολογίας των Τραπεζών (ΚΔΤ), ο καταστατικός χάρτης που έχει εκδοθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος, και αφορά τον τρόπο διαχείρισης των καθυστερούμενων και των μη εξυπηρετούμενων οφειλών από τα τραπεζικά ιδρύματα. Με την εξελιξη αυτή, εγκαινιάζεται μια νέα στρατηγική διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους στη χώρα μας, όπως αποδεικνύεται από το περιεχόμενο και την κατεύθυνση του ΚΔΤ.

Οι άστεγοι του Terminal 4

Είναι «αόρατοι» για τους δεκάδες χιλιάδες που τους προσπερνάνε κάθε ημέρα. Αλλά είναι ασφαλείς, είναι σε θέση να βρίσκουν τα προς το ζην και μπορούν να δείχνουν «προσεγμένοι». Είναι οι περίπου 30 άστεγοι που έχουν βρει στέγη στον τερματικό σταθμό Νο 4 του αεροδρομίου Barajas της Μαδρίτης.
Ένας από αυτούς είναι ο Εντού. Στις 26 Μαΐου του 2013, λίγο μετά την αποφυλάκιση του, ο Εντού αποφάσισε να πάει με τα πόδια από την Μαδρίτη στη Σαραγόσα, μια απόσταση 300 χιλιομέτρων που υπολόγισε ότι θα διανύσει σε

Πορεία στις Σκουριές στις 28 Δεκεμβρίου

Πορεία στις Σκουριές διοργανώνουν την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου οι Επιτροπές αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού με βασικό σύνθημα «Θα συνεχίσουμε όσο είναι εδώ, θα σταματήσουμε όταν φύγουν».
Προσυγκεντρώσεις: Ιερισσός και Μ.Παναγία 11:00 π.μ.

Το καπιταλιστικό Κράτος της Μεταπολίτευσης: από τον «αυταρχικό κρατισμό» στην «κατάσταση εξαίρεσης», του Χριστόφορου Βερναρδάκη

Το κράτος εξακολουθεί να αποτελεί το πιο σημαντικό «ανοικτό ζήτημα» στην πολιτική θεωρία. Σημειώνεται ωστόσο μια μεγάλη διαφοροποίηση από την προηγούμενη ιστορικά συζήτηση. Οι κυριότερες θεωρητικές προσεγγίσεις για το κράτος, από τις κλασικές θεωρίες του «κοινού αγαθού» έως τις πλέον σύγχρονες μαρξιστικές προσεγγίσεις, είχαν πάντοτε ως σημείο αναφοράς την ανάλυση του

«Η Αθήνα από κάτω»: To ντοκιμαντέρ των φτωχών

Ένα ντοκιμαντέρ για τα θύματα του «οικονομικού πειράματος», που πραγματοποιείται στη χώρα μας. Για τα θύματα της κοινωνικής ανισότητας και της αδικίας. Μια ταινία που για να μπορέσει να ολοκληρωθεί χρειάζεται την στήριξη και την οικονομική χορηγία από εσάς τους απλούς πολίτες.

Αντί ευχών

Της Ελένης Δεδούση

Τα Χριστούγεννα διαχρονικά είναι γιορτή χαράς και ελπίδας και είθισται ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις, ανταλλάζουμε ευχές.
Αλήθεια, σ' αυτά τα Χριστούγεννα τι θα μπορούσαμε να ευχηθούμε όταν το τέλος του 2014 βρίσκει την πλειοψηφία της κοινωνίας γονατισμένη και σχεδόν το μισό πληθυσμό της χώρας κάτω από το όριο της φτώχειας; ;
Τι να ευχηθούμε αν τα άλλοτε αυτονόητα δικαιώματα της πρόσβασης στην υγεία και την εκπαίδευση

Public: Πίσω από τα πορτοκαλί μπλουζάκια και τα χαμόγελα, ο εργασιακός Μεσαίωνας

Τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν στα Public αποκαλύπτει κείμενο του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου, το οποίο μοιράστηκε σε εργαζόμενους σε διάφορα καταστήματα public στην Αττική, καλώντας τους να συσπειρωθούν στο Σωματείο τους.

Ο κρίκος της συγκυρίας. Του Αριστείδη Μπαλτά

Οι έννοιες που προτείνει ο Νίκος Πουλαντζάς για το πολιτικό και την πολιτική είναι θεωρητικά αυστηρές και ταυτόχρονα πρακτικά καίριες: βοηθούν να κατανοήσουμε το πού βρισκόμαστε και το πώς πορευόμαστε. Ας δούμε κάποιες συγκεκριμένα.
Κάθε κύτταρο ενός κοινωνικού σχηματισμού -μια οικογένεια, ένα σχολείο, μια επιχείρηση, ένας οργανισμός, μια συλλογικότητα- κινείται κατά τους δικούς του όρους και υπό τους δικούς του εσωτερικούς συσχετισμούς, όπως αυτοί συναρθρώνονται κατά πολλούς άξονες με τους αντίστοιχους των άλλων κοινωνικών κυττάρων.

Αυταρχισμός και ηγεμονία. Δέκα θέσεις για την Ευρώπη κι εμάς

Του Μάκη Κουζέλη

Οι θέσεις που ακολουθούν συνοψίζουν, κάπως σχηματικά για να προκαλέσουν αντεπιχειρήματα, σκέψεις σχετικά με τα ζητήματα εξουσίας και ηγεμονίας στην Ευρώπη, από τη σκοπιά του ελληνικού κοινωνικού και πολιτικού παρόντος. Η διατύπωσή τους αντλεί, έστω και χωρίς άμεσες βιβλιογραφικές αναφορές, από τα γόνιμα θεωρητικά σχήματα και τα εννοιολογικά εργαλεία του Νίκου Πουλαντζά, από ό,τι μας έμαθε μέσω των κειμένων του και από όσα μας δασκάλεψε από κοντά.

Φόβος. Του Δημήτρη Α. Σεβαστάκη

«...Μείναμε χωρίς όνειρο, χωρίς ψωμί»
Γ. Ρίτσος

Δύο μορφές φόβου φαίνεται ότι διοργανώνουν το εκλογικό παιχνίδι και διαβρώνουν την πολιτική του διάσταση (γιατί το ζήτημα της επαγγελματικής αγωνίας πολλών από τους πολιτικούς δεν είναι ακριβώς πολιτικό).
1. Ο φόβος του αγνώστου. Θεμελιώνεται στην σκέψη «ξέρω τα όρια της πτώσης μου, αλλά φοβάμαι, πιο πολύ από την ίδια τη συντελεσμένη πτώση, την αόριστη και ενδεχόμενη μελλοντική

Το κεφάλαιο επιστρέφει στη γη (από την οποία δεν έφυγε ποτέ)

Η κυβέρνηση της Αριστεράς πρέπει να ανακτήσει τη δημόσια γη και να προσπαθήσεινα τη μετεξελίξει σε κοινή κτήση

συνέντευξη του Κωστη Χατζημιχαλη στη Μαρία Καλαντζοπούλου
Με την ευκαιρία του βιβλίου του «Κρίση χρέους και υφαρπαγή γης» στη σειρά Ριζοσπαστική σκέψη, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΚΨΜ

Τι να κάνουμε, του Χρήστου Λάσκου

“Εμείς”, “αυτοί” και εφτά σκέψεις για το πως να νικήσουμε

Αυτοί οι «σκλάβοι» φτιάχνουν τα iPhone 6

Συγκλονιστικές εικόνες από εργοστάσια στην Κίνα που κατασκευάζουν τα τελευταία μοντέλα του iPhone φέρνει στο φως το BBC.

CIA και βασανιστήρια: δεν είναι «μεμονωμένα περιστατικά»

του Τρέβορ Τιμ

μετάφραση: Δημήτρης Ιωάννου

Πάνω από μια δεκαετία, μας έλεγαν ξανά και ξανά πως τα πράγματα δεν ήταν και τόσο άσχημα. «Υποβάλαμε σε εικονικό πνιγμό μονάχα τρία άτομα»: αυτή ήταν η ατάκα που μας τάιζαν για χρόνια οι αμερικανοί αξιωματούχοι. «Βασανίσαμε μερικούς ανθρώπους», παραδέχθηκε πρόσφατα ο Μπαράκ Ομπάμα, σε μια ακόμα προσπάθεια να υποβαθμίσει τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στο όνομα της Αμερικής. Αλλά τώρα πια γνωρίζουμε πως αυτές οι δηλώσεις δεν προσεγγίζουν ούτε

Μέρες παράξενες, της Φιλιώς Τσουκαλά

Η απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού ενεργοποίησε ένα τεράστιο κίνημα συμπαράστασης, αρχικά από εκείνους που συμφωνούν ιδεολογικά μαζί του, στη συνέχεια και από εκείνες κι εκείνους που υπερασπίζονται συστηματικά τα δικαιώματα των «από κάτω» και τις ελευθερίες των ανθρώπων. Ακολούθησαν εκείνοι που έβαλαν σε προτεραιότητα μέσα τους το αίτημα για πρόσβαση στην παιδεία και, τέλος, συντάχθηκαν όσοι αγωνιούν για τη ζωή ενός νέου ανθρώπου, ακόμα κι αν διαφωνούν κάθετα με τον ίδιο, τις απόψεις και τις πράξεις του.
Προσπαθώντας να καταλάβω τι κινητοποιεί τις συνειδήσεις των ανθρώπων σκέφτηκα ότι ο Ρωμανός για λόγους πολιτικούς, αλλά και ψυχικούς και προσωπικούς και λόγω της

ΜΩΡ’ ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΤΕ! ΤΟΥ ΚΑΡΤΕΣΙΟΥ

Αν πάμε σε εκλογές θα βγει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα. Αυτό πλέον το πιστεύουν όλοι – πλην ίσως του Καμπουράκη που πιστεύει ότι η «ψαλίδα» κλείνει. Το πιστεύει και ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος και ο Γεωργιάδης. Το «πιστεύουν» είναι υποκειμενικό. Σωστότερο είναι το «ξέρουν».
Γι’ αυτό και από τώρα ο βομβαρδισμός των χαφιέδων έχει σχέση με την καταστροφή που θα έρθει αν γίνουν εκλογές. Εξ αρχής. Ούτε καν θα περιμένουν οι αγορές να γίνουν οι εκλογές, να βγουν τα αποτελέσματα και να υπάρξει κυβέρνηση, απ’ ό,τι λέει η Βούλτεψη.
Λένε, λοιπόν, οι χαφιέδες ότι η μόνη περίπτωση να υπάρξει πολιτική σταθερότητα στη χώρα είναι να εκλεγεί πρόεδρος Δημοκρατίας ο Δήμας και να μην πάμε σε εκλογές. Βρίσκονται οι 180,

Οι φυλακές των εργολάβων

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Yπάρχει μια χώρα όπου όταν η εγκληματικότητα μένει στάσιμη ή μειώνεται οι κρατούμενοι των φυλακών αυξάνονται. Λέγεται Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Από την εποχή που ο Ρόναλντ Ρέιγκαν απελευθέρωσε την «αγορά του σωφρονισμού» ο αριθμός των κρατουμένων αυξήθηκε κατά 700%. Με πρόσχημα την ανάγκη διαχείρισης των εκατομμυρίων μεταναστών που κατέληγαν σε προσωρινά (και λιγότερο προσωρινά) κέντρα κράτησης δημιουργήθηκε μια αγορά δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων η οποία είχε έναν και μοναδικό στόχο: να στείλει όσο

#LeyMordaza: Ο "Νόμος Φίμωτρο" στην Ισπανία

Νομιμοποίηση της παραβίασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων

Οι ιδέες είναι ισχυρότερες από τα νούμερα, του Πάνου Χριστοδούλου

«Behind this mask Mr Creedy there is an idea, and ideas are bulletproof»

Αν ξεχάσουμε τους Σύρους προδίδουμε τον Ρωμανό

Πάρτι οικονομικής ενίσχυσης του Αντιφασιστικού Συντονισμού Αθήνας-Πειραιά, Σάββατο 13, Κοινωνικό-Κέντρο, Τσαμαδού 15

Οι εξεγέρσεις που προέβλεψαν την κρίση

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Πριν από περίπου δύο χρόνια ο Σλαβόι Ζίζεκ υποστήριξε ότι «οι άνθρωποι δεν εξεγείρονται όταν τα πράγματα είναι πολύ άσχημα, αλλά όταν διαψεύδονται οι προσδοκίες τους». Σαν χαρακτηριστικά παραδείγματα έφερνε τη Γαλλική Επανάσταση, που ξέσπασε όταν ο βασιλιάς και οι ευγενείς άρχισαν να χάνουν τον έλεγχο της εξουσίας, αλλά και την επανάσταση της

Αλμπέρτο Γκαρθόν: Χωρίς οργάνωση της κοινωνίας δεν μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα

Συνέντευξη στον Ιάκομπο Ροζατέλι για το «Μανιφέστο». Μετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς

Προ παντός ειλικρίνεια. Του Δημήτρη Τρίμη

Σε αρκετά από τα κείμενα των συστημικών ΜΜΕ τον τελευταίο καιρό και όσο η αποτυχία του ελληνικού «προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης» γίνεται φανερή, έχει ξεκινήσει το φλερτ με τη νέα κατάσταση που αναπόφευκτα έρχεται, δηλαδή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα φλερτ, μετά «υποδείξεων» βεβαίως, προς την επόμενη αριστερή κυβέρνηση είναι κι η άποψη του διευθυντή του «Βήματος», Αντ. Καρακούση, που

Συλλαλητήριο στο Σύνταγμα την Κυριακή 7/12: Όχι στον προϋπολογισμό της φτώχειας

Συλλαλητήριο στις 6 το απόγευμα της Κυριακής, ημέρα ψήφισης του νέου μνημονικού προϋπολογισμού, διοργανώνουν συνδικάτα, σωματεία και συλλογικότητες - Στο συλλαλητήριο καλεί το ΜΕΤΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η στιγμή της επίθεσης στην πορεία της Θεσσαλονίκης (βίντεο)

Μη φοβάσαι τον Δεκέμβρη, του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου

Και αν ο Ρωμανός λεγόταν Λαυρεντιάδης;

Του Μανώλη Λαγουδάκη
Δυστυχώς σε αυτή την χώρα, υπάρχουν κάποιο άνθρωποι των οποίων η ζωή απειλείται από την επιβολή του δόγματος “νόμος μας και τάξη μας”, ενώ μεγαλο-απατεώνες που καταχράστηκαν τεράστια ποσά, έβλαψαν επί της ουσίας το δημόσιο συμφέρον και άφησαν άνεργους πίσω τους, τυγχάνουν ευνοϊκής μεταχείρισης.
Μάλλον – καλύτερα – στην Ελλάδα υπάρχουν από τη μία δικαστές που ερμηνεύουν τον νόμο

Οι φάρσες της ιστορίας,του Δημήτρη Τρίμη

Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, από τον αστυνομικό Κορκονέα και την πολυήμερη πανελλαδική εξέγερση της νεολαίας, κι ενώ ο πρωθυπουργός είχε βγεί πανικόβλητος από το κάδρο -και ο τότε υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος προσπαθούσε να «κατεβάσει την ένταση», χωρίς να καταργήσει το Σύνταγμα (όπως του ζητούσαν στο υπουργικό συμβούλιο εκπρόσωποι του βαθέως παρακράτους και τμήματα της Δεξιάς πολυκατοικίας) για να αποφευχθούν νέα θύματα

Η εργασιακή πραγματικότητα στα LIDL

Σας πληρώνουμε στην ώρα σας... Και επειδή σας πληρώνουμε στην ώρα σας πρέπει να είστε ευχαριστημένοι και ευγενικοί

Αντίσταση: Ο Καββαδίας για το Δεκέμβρη του 44

Νίκος Ρωμανός: Η ανέντιμη επιβολή μιας "έντιμης συμφωνίας".

Ή πως ο ανεκδιήγητος Α. Πετρουλάκης αποκάλυψε την ουσία της υπόθεσης Ρωμανού

Οχτώ τρομακτικές αλήθειες

για την αστυνομική βία και τον ρατσισμό στην Αμερική που αποκαλύφθηκαν στο Φέργκιουσον

του Στίβεν Ρόζενφελντ
μετάφραση: Γιάννης Χατζηδημητράκης

1.Ο Ντάρεν Γουίλσον είχε εκπαιδευτεί για να σκοτώνει. Και αυτό έκανε. Κανείς δεν περίμενε ότι ο Γουίλσον θα έβγαινε στην τηλεόραση να πει ότι έκανε αυτό που είχε εκπαιδευτεί να κάνει, και ότι θα το ξανάκανε. Αυτή η έλλειψη τύψεων δεν είναι απλώς εξοργιστική, αλλά καταδεικνύει ένα πρόβλημα πολύ ευρύτερο από ό, τι το Φέργκιουσον: η τοπική αστυνομία έχει γίνει παραστρατιωτική μηχανή με εκπαιδευμένο προσωπικό, οπλισμένο και

Πορεία αλληλεγγύης για το Νίκο Ρωμανό

ΒΙΟΜΕ: Ένα «πείραμα» που πρέπει να πετύχει...

1. Όταν πριν από τρία χρόνια (Σεπτέμβριος 2011) οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ ξεκίνησαν την επίσχεση εργασίας για τους οφειλόμενους μισθούς, κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει τη διάρκεια αυτού του αγώνα αλλά και την εξέλιξή του.
Η ΒΙΟΜΕ, μια υγιής και οικονομικά εύρωστη επιχείρηση, οδηγείται, μέσα από τις «λανθασμένες» επιλογές των ιδιοκτητών της (οικογένεια Φιλίππου), σε απαξίωση. Η διοίκηση της εταιρείας, αν και νεοεκλεγείσα, προτιμάει να παραιτηθεί (αρχές του 2012).
Οι εργαζόμενοι άδραξαν, με μπροστάρη το σωματείο τους, την ευκαιρία που τους «πρόσφερε» η οικογένεια Φιλίππου. ½εκινάει, έτσι, στη χώρα

Προϋπολογισμός 2015: Πιστός στις επιταγές του Μνημονίου, του Ευκλείδη Τσακαλώτου

Με τον προϋπολογισμό του 2015 η κυβέρνηση προβλέπει ότι η φετινή σταθεροποίηση (αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,6%) θα μετατραπεί σε ισχυρή ανάπτυξη, καθώς το 2015 το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 2,9%. Ατμομηχανές της ανάπτυξης αναμένεται να είναι οι επενδύσεις και οι εξαγωγές.
Σε σχέση με τις επενδύσεις, η κυβέρνηση αναθεώρησε, όπως συνέβαινε και τα προηγούμενα χρόνια, τις προβλέψεις προς τα κάτω για το 2014 – αντί για αύξηση κατά 5,3% αναμένεται τελικά να αυξηθούν κατά 1%. Εύλογα, λοιπόν, μπορεί κανείς να έχει επιφυλάξεις για το 2015, όπου προβλέπεται αύξηση των

Βίντεο από την μοτοπορεία για Ρωμανό – Μιχαηλίδη

Εικόνες από τη στιγμή που η μοτοπορεία αλληλεγγύης στον Ν.Ρωμανό και τον Γ.Μιχαηλίδη περνά μπροστά από το Σύνταγμα, στο σημείο όπου βρίσκονται και οι Σύροι πρόσφυγες απεργοί πείνας.

Οι άνεργοι διεκδικούν ΔΩΡΕΑΝ μετακινήσεις στα ΜΜΜ

Οι άνεργοι συσπειρώνονται και διεκδικούν ΔΩΡΕΑΝ μετακινήσεις στα ΜΜΜ - Συγκέντρωση την Τετάρτη 3/12 στο υπουργείο Εργασίας.

Μιλάνο: Ένας άλλος κόσμος είναι εδώ, στη βιομηχανική μητρόπολη της Ιταλίας.

«Βγαίνουμε από τα γκέτο/ καταστρέφουμε το κλουβί/ δημιουργούμε την οργάνωση της οργής μας»

Άλλη μια διαπομπευμένη οροθετική λιγότερη

Η Κατερίνα δραπέτευσε. Όσες φυλακές έζησε, όσους παραδείσους κι αν αναζήτησε στα ναρκωτικά ποτέ δεν έφτασαν. Η επιχείρηση δίωξης των οροθετικών χρηστριών πριν τις εκλογές του 2012, μάζεψε μαζί με τις άλλες κοπέλες και την Κατερίνα. Τη γνωρίσαμε κι αυτή στις φυλακές Κορυδαλλού. Ενα κορίτσι γελαστό που του άρεσαν οι αγκαλιές και τα χάδια. Ηταν διαχυτική, πάντα με φιλούσε.
Η Κατερίνα έγινε αργότερα ασθενής μου καθώς το «αδίκημα» της οροθετικότητάς της, την έφερε στην πόρτα της Μονάδας Λοιμώξεων. Γρήγορα

Μοτοπορεία και συγκέντρωση για τον Ν.Ρωμανό

Την Κυριακή, 30/11, στις 16:00 θα πραγματοποιηθεί μηχανοκίνητη πορεία από τα Προπύλαια ενώ στις 17.00 υπάρχει κάλεσμα στο μετρό Εθν. Άμυνα απ’ όπου πεζοί και μηχανές θα κατευθυνθούν στο Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» όπου νοσηλεύεται o Νίκος Ρωμανός.
Την Τρίτη, 2/12, στις 18.00 καλείται κεντρική πορεία αλληλεγγύης με συγκέντρωση στο Μοναστηράκι.

Μετρώντας τον θάνατο

Του Σπύρου Ραπανάκη

Αυτό το σημείωμα γράφεται λίγη ώρα μετά το επείγον κάλεσμα για συμπαράσταση στο Νίκο Ρωμανό. Λίγη ώρα αφού οι γιατροί που τον παρακολουθούν ενημέρωσαν ότι η υγεία του επιδεινώνεται ραγδαία. Ζούμε μία από τις πλέον φρικιαστικές στιγμές των τελευταίων χρόνων. Παρακολουθούμε σε ζωντανή μετάδοση την αντίστροφη μέτρηση ενός θανάτου.

Φτώχεια και φυλακή

Του Περικλή Κοροβέση

Εχω σπουδάσει και στις δύο αυτές σχολές. Και χωρίς να φανεί πως περιαυτολογώ, είναι όμως πραγματικότητα, έχω πάρει και δύο ντοκτορά με άριστα. Αρα εκ των πραγμάτων έχω την άδεια να μιλήσω και για τα δύο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως μπορώ να τα πω και σωστά. Συνήθως στο περίπου μιλάμε, όχι γιατί θέλουμε να αποφύγουμε την αλήθεια, αλλά για έναν και μόνο λόγο. Καταλαβαίνουμε αυτά που χωράει το κεφάλι μας. Αλλά δυστυχώς δεν τα χωράει όλα ή δεν θέλουμε να του φορτώσουμε και πολλά. Και ας αρχίσω με τη φυλακή. Πήγα σε δύο διάσημα

Γιατί ήταν κόκκινος ο Δεκέμβρης του 1944; Του Χρήστου Λάσκου

70 χρόνια μετά τη Δεκεμβριανή εξέγερση είναι αρκετά αυτά που δεν ξέρουμε ακόμη. Περισσότερα, ωστόσο, είναι αυτά που ξέρουμε καλά, πλέον.
Μπορεί για καιρό ακόμη να συνεχιστεί η συζήτηση για τα λάθη και τα εγκλήματα, τη στρατηγική σημασία πράξεων και παραλείψεων. Το πιθανότερο, μάλιστα, είναι πως, ως προς αυτά, η συζήτηση δεν πρόκειται να τελειώσει.
Πράγμα που, νομίζω, δεν ισχύει για το ερώτημα του τίτλου.
Θέλω να πω, η βασική αφήγηση του αστισμού στην Ελλάδα, για την οποία ο Δεκέμβρης ήταν

Θέμα χρόνου ο θάνατος Ρωμανού – Κωστάρη αν δεν αντιδράσουμε

Κίνα: «σκληρή δουλειά και λίγα λόγια», του Νίκου Σκοπλάκη

Οι κρατικο-κομματικές, επιχειρηματικές ελίτ της Κίνας πλουτίζουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, αλλά συγχρόνως δοκιμάζουν τα περιθώρια αγριότερης εκμετάλλευσης της εργασίας και καταστολής για κάθε μορφή κοινωνικής ή πολιτικής αμφισβήτησης.
Από το 2010, θορυβούνται με την ανάπτυξη των ελεύθερων συνδικάτων, τα οποία συγκροτήθηκαν στο έδαφος απεργιακών κινητοποιήσεων σε σειρά εργασιακών χώρων. «Το επίσημο συνδικάτο είναι κάτι περισσότερο από απλώς άχρηστο-είναι προδοτικό!», φώναζαν οι απεργοί στο εργοστάσιο της «Χόντα». Ακριβώς αυτή η δυσφορία μεγάλων τμημάτων από τις