Η Ελλάδα δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτόν τον γενικό κανόνα. Για να κατανοήσουμε όμως τον τρόπο που το κίνημα συμπεριφέρθηκε θα άξιζε μια ανάλυση της κατάστασης στην οποία βρέθηκε όταν έσκασε η κρίση. Το ΠΑΣΟΚ που την προηγούμενη 20ετια είχε την ηγεμονία στους επιμέρους χώρους (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ , ΠΑΣΕΓΕΣ) φρόντισε , όχι τυχαία , να διαφθείρει και να απαξιώσει τη συνδικαλιστική δράση! Είδαμε λοιπόν ο εκάστοτε πρόεδρος της ΓΣΕΕ ή της ΑΔΕΔΥ να γίνεται υπουργός ή υφυπουργός εργασίας και να αντιπαρατίθεται στους λαϊκούς αγώνες και κινητοποιήσεις! Είδαμε τους ηγέτες του κινήματος να πλουτίζουν εκμεταλλευόμενοι την ιδιότητα τους και να συμπεριφέρονται σαν Ωνάσηδες! Θυμάμαι κάποια συζήτηση με πρώην σύντροφο: μου ζητούσε επιτακτικά να καταδικάσω την επίθεση που είχε δεχτεί ο Πολυζωγόπουλος στα Εξάρχεια από πέντε φρικιά μέσα στην θωρακισμένη του μερσεντέζ! Προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι για μένα η σημαντικότερη είδηση ήτανε ότι ο ηγέτης του εργατικού κινήματος κυκλοφορούσε με μερσεντέζ και
μάλιστα θωρακισμένη!
Από την άλλη ο άλλος πόλος του κινήματος το ΠΑΜΕ με κάθε ευκαιρία λειτουργούσε διασπαστικά και με τη λογική του ξεχωριστού μαγαζιού έχοντας σαν μόνιμο και μοναδικό στόχο να έχει μεγαλύτερη αντισυγκέντρωση από αυτή της ΓΣΕΕ κάθε 1η Μάη! Εκεί εξαντλούσε τη δυναμική του κινήματος το ΚΚΕ! Φτάσανε να προετοιμάζουν την επόμενη αντισυγκέντρωση μόλις ακριβώς έληγε η προηγούμενη όπως ακριβώς εδώ στην Κοζάνη ξεκινάμε την προετοιμασία του επόμενου καρναβαλιού μόλις κάψουμε τον βασιλιά καρνάβαλο!
Με αυτές τις λογικές στο συνδικαλιστικό χώρο οι εργαζόμενοι αισθανόμασταν την ίδια απογοήτευση, δυσπιστία και απέχθεια για το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα που αισθανόμασταν και για το πολιτικό σύστημα!
Σ αυτό το κλίμα μας βρήκε η κρίση! Την ώρα που έπρεπε να θεριέψουν οι λαϊκοί αγώνες το κίνημα βρισκόταν πισώπλατα μαχαιρωμένο από Παπαχρήστους και Παναγόπουλους που καθισμένοι πάνω στα δεκάδες χιλιάρικα που είχαν για μηνιάτικο δεν ήταν διατεθειμένοι να σηκώσουν τη σημαία του αγώνα!
Παρόλα αυτά το κίνημα βρήκε τρόπους να εκφραστεί! Με αυτοοργάνωση, με φαντασία με όραμα! Και νομίζω ότι επέδειξε μια απίστευτη ωριμότητα στη δράση του! Επέλεξε τον τρόπο και τα μέσα της πάλης του! Συνειδητοποίησε πολύ γρήγορα ότι δεν έχουν κανένα νόημα οι επιμέρους αποσπασματικοί αγώνες και ότι ο πολιτικός στόχος που μπαίνει είναι η ΑΝΑΤΡΟΠΗ του πολιτικού συστήματος και η σκληρή τιμωρία των δοσίλογων! Προκάλεσε λοιπόν την πρόωρη πτώση της δοτής γερμανικής κυβέρνησης Παπαδήμου και δημιούργησε το κοινωνικό ρεύμα ανατροπής μέσα από τον πιο αξιόπιστο φορέα αντιπολίτευσης και προοδευτικής προοπτικής που ήταν ο Σύριζα! Είναι ένα κοινωνικό ρεύμα που μέρα τη μέρα γίνεται ποτάμι έτοιμο να πνίξει τα αντιλαϊκά μέτρα και τις νεοφιλελεύθερες επιλογές!
Νομίζω ότι σε ότι έχει να κάνει με τις εκλογές της 17ης τα πράγματα είναι ξεκάθαρα! Ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι ο πρωθυπουργός στις 18 του μήνα! Όμως αυτό είναι το εύκολο! Το δύσκολο είναι να φύγει η πατρίδα μας από τη μέγκενη που την έχουν βάλει χωρίς να εγκαταλείψει η προοδευτική κυβέρνηση το κοινωνικό της πρόσωπο και να συνεχίσει να είναι ο γνήσιος εκφραστής των ελπίδων και των οραμάτων του λαού μας!
Και εδώ το λαϊκό κίνημα που γαλουχήθηκε μέσα στην κρίση πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης! Το κίνημα πολύ γρήγορα πρέπει να επαναπροσδιορίσει την τακτική του! Από κίνημα ανατροπής και αντίστασης πρέπει να γίνει κίνημα εγγυητής της προοδευτικής πορείας του τόπου ! Πρέπει με τη δράση του να καθορίσει και να οδηγήσει τα βήματα εξόδου της χώρας από την κρίση με κοινωνική ευαισθησία, δικαιοσύνη και ανθρωπιά! Πρέπει να αποτελέσει ανάχωμα στην αντίδραση που σίγουρα θα μας δείξει τα δόντια της!
Πρέπει τέλος να προστατέψει το ίδιο του το δημιούργημα!
ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ !
Δημήτρης Νικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου