Τα ΜΜΕ της διαπλοκής, έχοντας τη σχετική τεχνογνωσία (που αναφέρεται σε όλα τα σχετικά με τα «προγράμματα διάσωσης» χρεοκοπημένων χωρών πολιτικά εγχειρίδια) από τη «νικηφόρα» επικοινωνιακή διαχείριση των προηγούμενων «μεταρρυθμίσεων» εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, τις τελευταίες μέρες ετοιμάζουν το έδαφος για να ξεκινήσει η νέα καμπάνια – αυτή τη φορά κατά των «προνομίων των συνδικαλιστών».
Το επόμενο διάστημα, όπως έχει γίνει γνωστό, αναμένονται και νέες βίαιες κυβερνητικές παρεμβάσεις (κατ’ απαίτηση των τροϊκανών) εναντίον της εργατικής τάξης στο Ασφαλιστικό και στο δικαίωμα της απεργίας και του συνδικαλισμού. Μπορεί τα «μνημόνια» να φεύγουν, καθώς οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος… ανοίγουν τα φτερά τους στις αγορές, με νέα «πρωτογενή πλεονάσματα», αλλά οι «βρόμικες» δουλειές δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Το «πειραματόζωο», εν προκειμένω ο ελληνικός λαός, πρέπει να αποστερηθεί όλα του τα δικαιώματα, διότι τότε εύκολα θα γονατίσει, θα δουλέψει εντατικά και αγόγγυστα, με το λιγότερο ασφαλώς δυνατό κόστος, ανεβάζοντας την παραγωγικότητα της σμπαραλιασμένης οικονομίας. Καθώς λοιπόν βαδίζουμε για την οιονεί ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης και τη θεσμοθέτηση κι άλλων εμποδίων κατά του απεργιακού δικαιώματος, με στόχο πρακτικά να μην μπορούν να υπάρξουν συνδικάτα και απεργιακές κινητοποιήσεις στο εξής, τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ανέλαβαν… υπηρεσία. Τα ΜΜΕ της διαπλοκής, έχοντας τη σχετική τεχνογνωσία (που αναφέρεται σε όλα τα σχετικά με τα «προγράμματα διάσωσης» χρεοκοπημένων χωρών πολιτικά εγχειρίδια) από τη «νικηφόρα» επικοινωνιακή διαχείριση των προηγούμενων «μεταρρυθμίσεων» εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, τις τελευταίες μέρες ετοιμάζουν το έδαφος για να ξεκινήσει η νέα καμπάνια – αυτή τη φορά κατά των «προνομίων των συνδικαλιστών». Το «Εθνος της Κυριακής» (26/10/14), λ.χ., κυκλοφόρησε με τον εξής ψευδεπίγραφο πρωτοσέλιδο τίτλο: «Κόβουν προνόμια από τους συνδικαλιστές – Αλλάζει έπειτα από 32 χρόνια ο συνδικαλιστικός νόμος 1264». Το μήνυμα της φιλο-μνημονιακής εφημερίδας -το οποίο αναπαρήγαγαν δεκάδες άλλα «πρόθυμα» ψηφιακά μέσα- είναι σαφές και ισχυρό (μας λέει ότι «αλλάζει ένας νόμος που πάλιωσε και κόβονται ορισμένα σκανδαλώδη προνόμια των εργατοπατέρων»), αλλά πέρα για πέρα κατασκευασμένο. Αν δει κανείς τις εσωτερικές σελίδες του «Εθνους» προσεκτικά, θα καταλάβει ότι ανάμεσα σε μέτρα περιορισμού έως καταργήσεως των ημερών αδείας από τη δουλειά στα μέλη των διοικήσεων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και στη δυνατότητα του εργοδότη να μεταθέτει σε οποία θέση θέλει εκείνος έναν εργαζόμενό του, όταν αυτός εκλεγεί σε κάποιο συμβούλιο σωματείου ή ομοσπονδίας, γράφεται με ψιλά γράμματα η πραγματική είδηση: «Η προειδοποίηση της προκήρυξης μιας απεργίας πρέπει να γίνεται τουλάχιστον 48 ώρες πριν, η συνδικαλιστική προστασία θα καλύπτει μόνο επτά μέλη της διοίκησης των σωματείων, εάν συμφωνήσει και η εργοδοτική πλευρά, και ότι όποιος συνδικαλιστής υποπέσει σε αδίκημα (δηλαδή αν π.χ. συλληφθεί σε μια εργατική διαμαρτυρία) θα απολύεται». Και για όσους δεν κατάλαβαν τις αγνές δημοκρατικές προθέσεις των νέων μέτρων, ανάμεσα στα άλλα «προνόμια» των συνδικαλιστών που καταργούνται -για το καλό μας- σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του «Εθνους», είναι και το δικαίωμα των σωματείων να πραγματοποιούν συσκέψεις και ενημερώσεις στους εργασιακούς χώρους… Η οργουελιανή δημοσιογραφία της εφημερίδας του κ. Μπόμπολα συνοψίζεται στο κύριο άρθρο, όπου ο συγγραφικός οίστρος φτάνει στο εξής ποιητικό αποτέλεσμα: «Την τροποποίηση της συγκεκριμένης νομοθεσίας δεν την καθιστά επιβεβλημένη απλώς και μόνο η μεγάλη διάρκεια ισχύος της, αλλά και το γεγονός ότι στο χρονικό αυτό διάστημα εντοπίστηκε καταχρηστική άσκηση δικαιωμάτων και αδίστακτη εκμετάλλευση προνομίων [...] Αλλωστε, αυτός είναι βασικά ο λόγος που η ιδιότητα του συνδικαλιστή έχει απολέσει το κύρος που διέθετε σε άλλες περιόδους…» Δηλαδή, ο κ. Μπόμπολας, πρώτον, χαιρετίζει τη μνημονιακή πρωτοβουλία των κυρίων Σαμαρά, Βενιζέλου και Βρούτση, οι οποίοι έχουν κι αυτοί την ίδια αγωνία με εκείνον, για την ανάκτηση του χαμένου κύρους των συνδικαλιστών, και δεύτερον, προαναγγέλλει ότι η κατάργηση διά νόμου του «προνομίου» των απεργιών είναι όρος για «να αποφύγουμε να ξαναζήσουμε καταστάσεις που μας στοίχισαν και εξακολουθούν να μας στοιχίζουν ακριβά…». Σαν να λέει, αρκετά… παίξαμε την ταξική πάλη, τώρα θα στοιχίσει ακριβά αποκλειστικά σε σας το κόστος της… ανάπτυξης.
πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
via http://left.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου