Του Δημήτρη Τρίμη
Ολο και περισσότεροι άνθρωποι -ιδίως μετά τη γέννηση και την ανάπτυξη του «αντιπαγκοσμιοποιητικού» κινήματος, τα χρόνια του ’90- καθημερινά συνειδητοποιούν ότι αυτοί που διευθύνουν το διεθνές οικονομικο-πολιτικό σύστημα, κυβερνήσεις, εταιρείες, οργανισμοί, τράπεζες, χρηματιστές κ.λ., δεν είναι μόνο ανήθικοι (καθώς οι ανισότητες μεγαλώνουν, οι φτωχοί πληθύνονται και οι πόλεμοι και οι καταστροφές πολλαπλασιάζονται), αλλά και κανονικοί απατεώνες. Αφού χρειάστηκαν δυο-τρεις μεταπολεμικές δεκαετίες για να «μεταρρυθμίσουν» ή να
«απορρυθμίσουν» θεσμικά και να επεκτείνουν πλανητικά την… ελευθερία κίνησης και κερδοσκοπίας των κεφαλαίων και των εμπορευμάτων -καθιστώντας τα χρηματιστήρια, τις αγορές, τα funds και τους «επενδυτικούς συμβούλους» σε απόλυτους πρωταγωνιστές και κυρίαρχους-, τώρα, μετά τα αλλεπάλληλα κραχ, υποδύονται ότι διαφωνούν με τις επιλογές των «αδίστακτων αγορών». Σχεδιάζουν, υποτίθεται, συστήματα αντιμετώπισης των χρεοκοπιών και των καταστροφών που «μοιραία» σκάνε δεξιά-αριστερά σε χώρες, κράτη, τράπεζες, κλάδους παραγωγής και διάθεσης προϊόντων, δίχως να λένε κουβέντα στο εξουθενωμένο «πόπολο» για τις ευθύνες τους, ούτε βεβαίως να επιτρέπουν οποιαδήποτε κουβέντα στον δημόσιο χώρο που θα τους στέλνει στο «χρονοντούλαπο» της Ιστορίας ή έστω θα τους περιορίζει την απόλυτη εξουσία που πάση θυσία συνεχίζουν να κρατάνε για τους εαυτούς τους (και τον στενό πυρήνα της αυλής τους). Αυτή την κατάσταση ζούμε και στην Ελλάδα των μνημονίων. Όταν λ.χ. βήχουν οι αγορές, όταν θυμώνει ένα διεθνές fund, όταν τα «κόκκινα δάνεια» μιας μεγάλης τράπεζας απειλούν να επηρεάσουν αρνητικά το ποσοστό κερδοφορίας του κεφαλαίου (που στο μεταξύ με τις μεθόδους των «μοχλεύσεων» έχει μοιραστεί αφειδώς στα στελέχη των κρατών, του πολιτικού προσωπικού και προφανώς στα ανώτερα κλιμάκια των των corporations… Αν δεν γίνει η μεγάλη τομή στις σχέσεις Δημοκρατίας – Λαϊκών Δυνάμεων, απ΄ τη μια, με το Κεφάλαιο και τη βαρβαρότητα που γεννά η παντοκρατορία του, από την άλλη, καμιά κυβέρνηση καλών ανθρώπων και προθέσεων δεν θα μπορέσει να σταματήσει την κατάρρευση. Ένα κυβερνητικό πρόγραμμα λαϊκής σωτηρίας θα πρέπει να ξεκινήσει με μια μεγαλειώδη ρήξη με τη διεθνή τρομοκρατία των αγορών.
πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών via
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου