Προ εβδομάδων ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης, θέλοντας να περιγράψει τη δύσκολη κατάσταση που επικρατεί στις ελληνικές φυλακές εξαιτίας της υπερσυμφόρησης και των μειωμένων δαπανών, μιλώντας σε πρωινή εκπομπή, αποκάλυψε ότι υπάρχουν σκέψεις για παρακολούθηση των κρατουμένων κατά την άδειά τους με ηλεκτρονικό βραχιολάκι ή, αλλιώς, συσκευή γεωεντοπισμού.
Επίσης έκανε λόγο και για την αδήριτη αναγκαιότητα για κοινωφελή εργασία ως εναλλακτική μορφή έκτισης ποινών ώστε να αποσυμφορηθούν τα ασφυκτικά γεμάτα σωφρονιστικά καταστήματα.
Αφορμή για την αναφορά που έκανε στο «βραχιολάκι», επιφυλασσόμενος ν’ αποκαλύψει τα σχετικά σχέδια των επιτροπών έργου του υπουργείου στο μέλλον, είχε αποτελέσει και η «απόδραση» του διαβόητου κακοποιού Μιχάλη Μακρυγιάννη, ο οποίος, παρ’ ότι έχει καταδικαστεί σε τέσσερις φορές ισόβια για πέντε φόνους και αναρίθμητες παραβάσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, δεν επέστρεψε από ολιγοήμερη άδεια στις φυλακές της Λάρισας.
Ήταν η ενδέκατη στη σειρά άδεια που είχε πάρει από το 2010 και εκείνη τη φορά συνέπεσε με την απόρριψη του τέταρτου κατά σειρά αιτήματος που είχε υποβάλει για αναστολή έκτισης της ποινής του. Ο Μακρυγιάννης είχε φανεί ασυνεπής και τον Οκτώβριο του 2006, όταν πάλι δεν είχε επιστρέψει ύστερα από άδεια στις φυλακές Αλικαρνασσού και πιάστηκε έναν χρόνο αργότερα, όταν κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε συμμορία η οποία διέπραξε κινηματογραφικές ληστείες και ήρθε σε ένοπλες συμπλοκές με καταδιωκτικά αποσπάσματα της αστυνομίας.
Θα πουλήσω το βραχιόλι...
Κι επειδή εδώ στο «Π», ως γνωστόν, είμαστε φιλύποπτοι και... καχύποπτοι, η αναφορά αυτή του υπουργού μας παραξένεψε αρκούντως και το ψάξαμε περισσότερο. Το εντυπωσιακό; Ότι, ύστερα από ενδελεχές ψάξιμο, «τρακάραμε» πάνω σε μια απίστευτη προοπτική: στις ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας και στις ιδιωτικές φυλακές...
Πώς όμως μπορεί κάποιος να φτάσει σε ένα τέτοιο συμπέρασμα; Το «Π» ζήτησε την άποψη ενός τεχνικού πραγματογνώμονα, του Άγγελου Αγραφιώτη, ο οποίος είναι σύμβουλος διαχείρισης κινδύνου, προκειμένου ν’ αναζητήσουμε την άκρη με την υπόθεση «βραχιολάκι».
Σπεύδουμε καταρχάς να σημειώσουμε ότι πατρίδα των ιδιωτικών φυλακών είναι οι ΗΠΑ. Ακολούθησε η Μ. Βρετανία και στη συνέχεια τις δύο αυτές χώρες αντέγραψαν η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία. Οι κοιτίδες του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή, τον οποίο ευαγγελίζεται και το... ΔΝΤ και επιχειρεί να «μεταγγίσει» την «επιχειρηματικότητα» που απορρέει από την μπίζνα της φυλακής οπουδήποτε καλείται να... διασώσει την οικονομία μιας κλυδωνιζόμενης οικονομικά χώρας. Βρε, βρε, κάτι συμπτώσεις.
Η χρήση του ηλεκτρονικού βραχιολιού παρακολούθησης, μας λέει ο Ά. Αγραφιώτης, είναι ένας συνδυασμός επανδρωμένων και ηλεκτρονικών υπηρεσιών, ο οποίος παρέχεται από ιδιωτικές εταιρείες security εδώ και χρόνια στην Αγγλία και τις ΗΠΑ. Έτσι επιτυγχάνονται η αποσυμφόρηση των φυλακών και η οικονομία κλίμακας σε νέες επενδύσεις αρκετών εκατομμυρίων ευρώ από το κράτος.
Αυτό είναι το... επιφαινόμενο για έναν τεχνοκράτη του χώρου, ο οποίος εξηγεί ωστόσο πώς μέσα από την εφαρμογή της ηλεκτρονικής επιτήρησης και μέσα από τον... «επαμφοτερισμό» φτάνουμε στην ουσία του πράγματος: στην ιδιωτικοποίηση - ξεπούλημα στις εταιρείες του... «σωφρονισμού».
Η εφαρμογή του ηλεκτρονικού βραχιολιού, μας εξηγεί ο πραγματογνώμονας, όπου αυτή γίνεται, τριχοτομείται σε τρεις επιμέρους εφαρμογές: η πρώτη αφορά κρατούμενους που βρίσκονται σε κατ’ οίκον περιορισμό, η δεύτερη αυτούς που απολαμβάνουν το ευεργετικό μέτρο της ολιγοήμερης απουσίας - άδειας και η τρίτη αυτούς που έχουν ενταχθεί σε ειδικά προγράμματα επανένταξης.
Και στις τρεις αυτές κατηγορίες, διευκρινίζει, εντάσσονται φυλακισμένοι συγκεκριμένων ελαφρών εγκλημάτων (κλοπών - μικροδιακίνησης ναρκωτικών κ.ά.) και όχι φυλακισμένοι δολοφονιών, τρομοκρατίας κ.λπ.
1. Για τους κρατούμενους σε κατ’ οίκον περιορισμό το βραχιολάκι προϋποθέτει την υποχρεωτική διαμονή (περιορισμό) των κρατουμένων για το υπόλοιπο της ποινής τους στις οικίες τους, ενώ οι ίδιοι αναλαμβάνουν τα έξοδα διαμονής και διατροφής τους, με παράλληλη παρακολούθησή τους για την τήρηση της ποινής τους.
Η εφαρμογή περιλαμβάνει αφενός την ηλεκτρονική παρακολούθηση των κινήσεων του κρατουμένου από τον κεντρικό σταθμό της ιδιωτικής εταιρείας security, όσο αυτός βρίσκεται εντός της οικίας του, αφετέρου τις τηλεφωνικές αιφνιδιαστικές «εφόδους» από τον κεντρικό σταθμό της ιδιωτικής εταιρείας security. Ενίοτε εφαρμόζεται και διά ζώσης παρακολούθηση με κατ’ οίκον επισκέψεις από τους επιμελητές της ιδιωτικής εταιρείας security.
Από την πρώτη κιόλας δηλαδή «μορφολογία» της εφαρμογής του μέτρου του μηχανισμού γεωεντοπισμού ή γεωδέτησης - όπως θέλετε πείτε το - καθίσταται conditio sine qua non η επιστράτευση της εταιρείας security. Της ιδιωτικής εταιρείας δηλαδή με το «ανθρωπομετρικό» κέντρο επιχειρήσεων.
2. Για τον κρατούμενο σε άδεια, όσο βρίσκεται μέσα στο σπίτι του, ισχύουν πάνω - κάτω τα ίδια, καθώς η ηλεκτρονική παρακολούθηση των κινήσεών του ανατίθεται κι αυτή στον κεντρικό σταθμό της ιδιωτικής εταιρείας security, ενώ μέσω ενσωματωμένου GPS εντοπίζεται ανά πάσα το στίγμα του όταν ξεπορτίζει.
3. Για τους κρατούμενους υπό επανένταξη ή για όσους παρακολουθούν κάποιο ειδικό πρόγραμμα, όπως σπουδών, κοινωνικής εργασίας η οποία τους έχει επιβληθεί κ.ά., που επιβάλλει την ελευθερία κινήσεών τους ακόμη και σε καθημερινή βάση, μια και το βράδυ θα επιστρέφουν στο κατάστημα κράτησης ή στο σπίτι τους, η εφαρμογή αυτή συμπεριλαμβάνει αυστηρά την ηλεκτρονική παρακολούθηση των κινήσεων του κρατουμένου από τον κεντρικό σταθμό της ιδιωτικής εταιρείας security, όσο αυτός βρίσκεται εντός της οικίας του και μέσω GPS όταν εξέρχεται αυτής.
Πώς εφαρμόζεται...
Στον κρατούμενο τοποθετείται αγκράφα στο πόδι του, η οποία λειτουργεί ως πομπός σε ραδιοφωνική συχνότητα, στέλνοντας ένα συνεχές σήμα στην κεντρική μονάδα (πομποδέκτη). Στο σπίτι του εγκαθίσταται κεντρική μονάδα (πομποδέκτης), που επικοινωνεί (callback) με τον κεντρικό σταθμό της ιδιωτικής εταιρείας security μέσω τηλεφωνικής γραμμής, οποτεδήποτε αυτό απαιτηθεί.
Σε περίπτωση απομάκρυνσης πέραν της προβλεπόμενης απόστασης (25 μέτρα) διακόπτεται η επικοινωνία μεταξύ των πομποδεκτών, με αποτέλεσμα η κεντρική μονάδα να πραγματοποιεί call back alarm στον κεντρικό σταθμό. Call back alarm προκαλείται και όταν ο κρατούμενος διαρρήξει την αγκράφα (tamper) ή προσπαθήσει να μετακινήσει ή να ανοίξει την κεντρική μονάδα (tamper). Σε περίπτωση alarm, ο κεντρικός σταθμός αντιδρά με τηλεφώνημα στην οικία του κρατουμένου, κατευθύνεται στην οικία ο επιμελητής και παράλληλα ειδοποιείται και η αστυνομία.
Η κεντρική μονάδα κρατά στη μνήμη της ιστορικό, το οποίο αποστέλλει στον κεντρικό σταθμό, με τη διαδικασία του εικοσιτετράωρου ελέγχου σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα.
Άλλος τρόπος είναι η τοποθέτηση στον κρατούμενο αγκράφας στον αστράγαλό του (πομπός), η οποία στέλνει σε ραδιοφωνική συχνότητα συνεχές σήμα στην ειδική επαναφορτιζόμενη ζώνη που τοποθετείται στη μέση του, η οποία λειτουργεί ως φορητή κεντρική μονάδα (πομποδέκτης ραδιοφωνικός και GPS), όσο αυτός θα κινείται εκτός της οικίας του.
Ο κεντρικός σταθμός γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τις κινήσεις του κρατουμένου μέσω GPS, όταν αυτός κινείται εκτός της οικίας του. Σε περίπτωση απομάκρυνσης - διάρρηξης, πέραν της προβλεπόμενης απόστασης (ζώνη - αγκράφα 2 μέτρα) διακόπτεται η επικοινωνία μεταξύ των πομποδεκτών, με αποτέλεσμα η ζώνη (κεντρική μονάδα) να πραγματοποιεί call back alarm στον κεντρικό σταθμό.
Τέλος, υπάρχει το πρόγραμμα voice verification (βιομετρικό πρόγραμμα), οι δυνατότητες του οποίου είναι οι εξής:
♦ Αρχική καταγραφή της φωνής του κρατουμένου και καταχώρισή της σε αρχείο του κεντρικού σταθμού παρακολούθησης.
♦ Εξακρίβωση μέσω της φωνής του και των καταχωρισμένων δεδομένων στον κεντρικό σταθμό (σύγκριση), σε συνδυασμό με τον περιβάλλοντα ήχο, και λέξεις - κλειδιά που αυτός χρησιμοποιεί, εάν αυτός βρίσκεται στο σημείο που δηλώνει.
♦ Υπόδειξη προς τον κρατούμενο να κάνει call back στον κεντρικό σταθμό από το πλησιέστερο σταθερό τηλέφωνο. Σε πιο εξελιγμένη version του προγράμματος, υπάρχει η δυνατότητα ανίχνευσης ψεύδους.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση διάρρηξης του βραχιολιού ή παραβίασης των γεωγραφικών ορίων στα οποία πρέπει να κινείται ελεύθερα, ο αδειοδοτημένος κρατούμενος συλλαμβάνεται και οδηγείται σε σωφρονιστικό κατάστημα. Παράλληλα διπλασιάζεται η ποινή του και δεν λαμβάνει ποτέ ξανά άδεια.
Σύμφωνα με τον τεχνοκράτη μας, τα θετικά σημεία για τον κρατούμενο επισημαίνονται στην καλύτερη διαβίωσή του, στο ότι περνάει σημαντικό χρόνο με την οικογένειά του και, όπως έχει αποδειχτεί στατιστικά, τον βοηθά να επανενταχθεί καλύτερα και γρηγορότερα στην κοινωνία, ενώ η παρακολούθηση τον αποτρέπει από το να επαναλάβει αδικήματα ή επισκέψεις σε παλιά στέκια. (Σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα, οι 9 από τους 15 αδειούχους κρατουμένους έκαναν χρήση σκληρών ναρκωτικών ουσιών και οι δύο κατηγορήθηκαν ως εμπλεκόμενοι σε δίκτυο διακίνησης).
Επίσης του παρέχεται η δυνατότητα σπουδών ή επιμόρφωσης δίνοντάς του επιπλέον «όπλα» στην προσπάθεια επανένταξης.
Σε ό,τι αφορά τα θετικά επακόλουθα για την κοινωνία και το κράτος, αυτά υποστηρίζεται ότι είναι η αποσυμφόρηση των κορεσμένων φυλακών, η μη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με δαπάνες για την κατασκευή νέων φυλακών, η μείωση του κόστους φύλαξης και διατροφής των φυλακισμένων ή, στην περίπτωση που κάποιος καταδικαστεί, το να μην πλησιάζει θυματοποιημένο από τον ίδιο άτομο ή άτομο το οποίο απειλεί και το ότι με το βραχιολάκι ο κρατούμενος δεν θα εισέλθει σε απαγορευμένη περιοχή, όπως η γειτονιά του θύματος.
Με τις ευλογίες του ΔΝΤ
Όπως είδαμε νωρίτερα, ένας από τους... αυτοσκοπούς του ευαγούς ΔΝΤ, του οποίου ο συρφετός ταξιδεύει ανά τον κόσμο και τσακίζει τις οικονομίες των κοινωνιών θέτοντας σιδηρά δεσμά εξάρτησης εν είδει προτεκτοράτου, είναι και η ιδιωτικοποίηση των φυλακών.
Δεν θεωρείται τυχαίο πως οι εταιρείες κολοσσοί που κυριαρχούν στις ΗΠΑ στον τομέα της ιδιωτικοποιημένης φυλακής είναι η γνωστή και εδώ στην Ελλάδα εταιρεία σεκιούριτι Group 4 και η Wakenhut (τώρα ονομάζεται GEO Group). Αυτές οι δύο σχεδόν μονοπωλούν τον κλάδο με 264 σωφρονιστικά καταστήματα κυρίως στις νότιες και δυτικές πολιτείες, χωρητικότητας 99.000 κρεβατιών - κρατουμένων.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία, τα καταφέρνουν αρκετά καλά αυξάνοντας σταθερά την αναλογία των κρατουμένων σε ιδιωτικές προς κρατικές φυλακές, από 6% το 2000 σε 9% το 2007, καθώς και τα κέρδη, τα οποία ανέρχονται σε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια.
Πρόσφατα προκλήθηκε σάλος από το γεγονός ότι μετέφεραν ολόκληρες τις φυλακές, μαζί με τους κρατουμένους, στο γειτονικό Μεξικό, εξαιτίας του μειωμένου κόστους από την απασχόληση διαχειριστικών υπαλλήλων ως «σωφρονιστικών» επειδή αποτελούν φθηνότερο εργατικό δυναμικό.
Πόσο τυχαία είναι η διαπίστωση αυτών των ημερών ότι στο Μεξικό το 60% των φυλακών ελέγχεται από το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο τις διοικεί κανονικότατα;
Στην Ελλάδα πάντως η πρώτη φορά που μπήκε θέμα ιδιωτικής φυλακής ήταν αμέσως μετά το... ριμέικ της απόδρασης Παλαιοκώστα - Ριτζάι με ελικόπτερο από τις φυλακές Κορυδαλλού (22.2.2009), όταν ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης... Νίκος Δένδιας ανακοίνωνε μια σειρά από μέτρα για την καλύτερη λειτουργία του σωφρονιστικού συστήματος. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και μια νέα «νομοθετική ρύθμιση» για την πρόσληψη «διευθυντών φυλακών με ειδικά προσόντα».
Όπως έγραψε χαρακτηριστικά η εφημερίδα «Ημερησία» δύο μέρες μετά, «η κυβέρνηση προχωρεί τον σχεδιασμό αποκρατικοποίησης και των φυλακών, ξεκινώντας με ιδιώτες μάνατζερ». Σήμερα οι συνθήκες για την ιδιωτικοποίηση του σωφρονισμού εμφανίζονται «ωριμότερες» από ποτέ. Ας το έχουμε λοιπόν κατά νου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου