Μα οι εκλογές γίνονται με όρους σημειολογίας ...και σημασιολογίας; Κανένας δε θέλει να κυβερνήσει; Η αποστολή τους είναι να στέλνουν και να εισπράττουν μηνύματα;
Ακόμα και αν δεχόμουν ότι αυτό στις εκλογές του Μάη μπορούσε να γίνει κατά κάποιο τρόπο αποδεκτό σήμερα παύει να χει νόημα.
Για μένα οι εκλογές του Ιούνη δίνουν εντολή διακυβέρνησης και επιλέγουν κατεύθυνση και πορεία για τον τόπο.
Ο Ελληνικός λαός έστειλε εύγλωττα τα μηνύματα του στις 6 Μάη φωνάζοντας όσο πιο δυνατά μπορούσε ότι πρέπει να τελειώνουμε με την πολιτική λιτότητας και των μνημονίων. Ότι ο πρεζάκιας της Ευρώπης αποφάσισε να απεξαρτηθεί. Ότι στο δίλημμα μηχανική υποστήριξη η αξιοπρέπεια επιλέγει το δεύτερο.
Ας προσπαθήσουμε όμως να αναλύσουμε το κατά πόσο εισέπραξαν τα παλιά κόμματα το "μήνυμα " αυτό.
Το ΠΑΣΟΚ παραζαλισμένο από την σφαλιάρα προσπαθεί ΑΚΟΜΑ να προσδιορίσει την ταυτότητα του και την αναγκαιότητα η μη της ύπαρξης του. Από την μια αισθάνεται, ως νέος Προμηθέας, έτοιμο να σηκώσει το βάρος της θυσίας του να μας σώσει, παρά τη θέληση μας και από την άλλη εξαγγέλλει ριζοσπαστική οργανωτική αναγέννηση σαν το πρόβλημα να ήταν οργανωτικό και απλά υπήρχε η αδυναμία (οργανωτικά) το μήνυμα να περάσει στους χαχόλους. Καμιά αυτοκριτική, καμιά διάθεση ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ,καμιά πρόθεση να ξανανταμώσει με τα κοινωνικά στρώματα που έχει εγκαταλείψει. Σε ένα σημείο το ΠΑΣΟΚ μένει σταθερό και αταλάντευτο. Επιτίθεται με συνέπεια και ένταση στο Σύριζα αλλά και έμμεσα στον ελληνικό λαό σαν να είναι αυτοί υπεύθυνοι για την κατάσταση που έχει οδηγηθεί η χώρα. Συντάσσεται έτσι πολιτικά, γιατί φυσικά οργανωτικά δε γίνεται, θα του φύγουν τα κουφώματα , με το νεοφιλελεύθερο μέτωπο που ζητά ο Σαμαράς απέναντι στην "κομουνιστική λαίλαπα". Είναι σαφές το ιδεολογικοπολιτικό του στίγμα για τα επόμενα χρόνια, το οποίο δεν αφορά το κίνημα και τις δικές μου επιλογές.
Στον προοδευτικό χώρο έχουμε το ΚΚΕ που δεν εισπράττει ποτέ μηνύματα, μόνο στέλνει . Είναι αδύνατον να χει κάνει το κόμμα λάθος στις αναλύσεις του και την στρατηγική του ! Μαλλον το λάθος το κάνουμε εμείς οι χαχόλοι . Γι αυτό μας δίνει την ευκαιρία μέσα από νέες εκλογές να διορθώσουμε το λάθος μας και να εισπράξουμε το μήνυμα . Και για να το κατανοήσουμε καλύτερα είναι προτιμότερο, μας είπε η Αλέκα, να έχουμε μια δεξιά κυβέρνηση με περισσότερο αυταρχισμό , περισσότερη λιτότητα μπας και το καταλάβουμε και σε καμία τριανταριά χρονάκια δημιουργηθούν οι όροι για επαναστατικές διαδικασίες. Η ανιστόρητα διαστρεβλωμένη μαρξιστική θεωρεία των σταδίων σε μια άλλη της εκδοχή. Ομως δεν είναι η πρώτη φορά. Στα εκατό χρόνια παρουσίας του ΚΚΕ στο κίνημα το ίδιο λάθος επαναλαμβάνεται σταθερά σε τακτές ιστορικές περιόδους. Ο ήρωας Βελουχιώτης πέθανε σε ενέδρα ενω το ΚΚΕ τον κατήγγειλε σαν προβοκάτορα. Εύχομαι μόνο αυτό το κατά συρροή λάθος του κόμματος να είναι ακούσιο και όχι συνειδητό.
Ας πάμε όμως τώρα σε πιο σύνθετα προβλήματα. Φώτης Κουβέλης , Δημαρ. Ενας έρωτας που δεν έγινε γάμος . Ο αγαπημένος Φώτιος της αριστεράς προκάλεσε τη διάσπαση του Σύριζα σε ανύποπτο πολιτικά χρόνο. Στέρησε από το χώρο και δυναμική αλλά και δυναμικά μυαλά που σε μια προσπάθεια δημιουργίας της κυβερνώσας αριστεράς θα ήταν πολύτιμος σύμμαχος και εργαλείο. Κανείς δεν ξέρει που μπορούσε να φτάσει ο χώρος με τις δυνάμεις αυτές. Και η πράξη που πρέπει να κάνετε στο μυαλό σας δεν είναι η πρόσθεση ( 17+6,5 = 23,5) αλλά πολλαπλασιασμός . Επιβεβαιώνοντας και τους πιο μεγάλους φόβους πορεύτηκε όλο αυτό το μετεκλογικό διάστημα με τα δυο Γερμανικά κόμματα και προσπάθησε να αποδημήσει τον πολιτικό λόγο του Σύριζα με επικοινωνιακούς όρους . Τυχαίο; Η ιστορία θα κρίνει…
Και ας έρθουμε τώρα στην δεξιά. Ο κύριος Σαμαράς είναι θεωρώ από αυτούς που έλαβε το μήνυμα . Διαισθάνθηκε τον κίνδυνο ανατροπής όλου του πολιτικού οικοδομήματος και μιας νέας δημοκρατικής αναγέννησης του τόπου και κάλεσε σάλπισμα. Άφησε στην άκρη το κομμάτι της λαϊκής πατριωτικής δεξιάς και έδωσε προσκλητήριο σύνθεσης των πιο αντιδραστικών, υποτελών και μειοδοτικών δυνάμεων του τόπου σε έναν νυν υπέρ πάντων αγώνα για τη διατήρηση της πολιτικής εξουσίας από τους σκοτεινούς κύκλους του παρελθόντος. Παρουσιάζεται υποχρεωτικά δήθεν αντιμνημονιακός, αλλά αυτό το σηματοδοτεί με την είσοδο στον χώρο της μισητής Ντόρας η οποία εκφράζει κατεξοχήν την υποτέλεια και την άνευ ορών παράδοση στους "φίλους" μας. Αυτός όμως είναι ιστορικά ο ρόλος της συντηρητικής παράταξης στην Ελλάδα, η διαιώνιση της κυριαρχίας του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και των συμφερόντων του στην Ελλάδα και η απαξίωση των λαϊκών κεκτημένων. Άρα ο Σαμαράς σήμερα επιτελεί το ιστορικό του καθήκον προς την παράταξη του συναισθανόμενος την κρισιμότητα της περιόδου.
Και φτάνουμε στον Σύριζα. Βλέποντας και παρατηρώντας όλες τις μετεκλογικές του κινήσεις διαισθάνομαι ότι περνά από το προεφηβικό στάδιο στην ωριμότητα. Ξεκίνησε με την φρεσκάδα και την αμεσότητα των ιδεών του που μπόρεσε να εκφράσει την αντίδραση των Ελλήνων σε αυτό που υφίστανται. Απέκτησε έτσι μια πρωτόγνωρη δυναμική που όμως έπρεπε να γίνει εκτός από διαμαρτυρία και δύναμη ευθύνης και προοπτικής. Επρεπε να γίνει δύναμη που θα ξαναφέρει το λαό στο προσκήνιο και θα επαναφέρει μέρος τουλάχιστον των κεκτημένων που του έχουν βάναυσα αφαιρεθεί. Και όλες οι κινήσεις του μαρτυρούν ότι το χει συνειδητοποιήσει . Δεν είναι εύκολο και οι εξελίξεις δεν μπορούν να περιμένουν . Υπάρχουν στο εσωτερικο του εγγενής αδυναμίες και αγκυλώσεις . Όμως είναι μπροστάρης σε αυτή την κρίσιμη περίοδο. Έχουμε πια απαιτήσεις από αυτούς και δείχνουν να το έχουν καταλάβει.
Το δίπολο που σηματοδότησε ο Σαμαράς υπάρχει , όχι βεβαία με τα χαρακτηριστικά που του προσδίδει , αλλά οπωσδήποτε υπάρχει. Από τη μια η δύναμη της συντήρησης και της αντίδρασης που φιλοδοξούν να δώσουν μια ανάσα στο σύστημα και από την άλλη ο Λαός, η κοινωνία που θα δώσει τη δική της μάχη να φέρει στην εξουσία δυνάμεις που τουλάχιστον θα τη συμμερίζονται.
Σ αυτές τις εκλογές δεν στέλνουμε μηνύματα. Σε αυτές τις εκλογές ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΚΥΒΕΝΗΣΗ γνησία λαϊκή και προοδευτική!!
Σ αυτές τις εκλογές στέλνουμε το χρηματιστηριακό κεφάλαιο σπίτι του, καταργούμε τους νόμους του και δίνουμε στην πατρίδα μας το νέο όραμα και προοπτική!!
Δημήτρης Νικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου