Η βάναυση κακοποίηση του 15χρονου κοριτσιού και ο ρατσιστικός παροξυσμός

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΥΡΜΑΛΕΝΙΟΥ

Τρία περιστατικά εγκληματικότητας και παραβατικότητας στις Κυκλάδες τις τελευταίες μέρες, ανέδειξαν και πάλι τις επιπτώσεις και τις παρενέργειες μιας βαθιάς οικονομικής, κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης που περνά η ανθρωπότητα.

 

Πρόκειται για την αποτρόπαιη κακοποίηση του 15χρονου κοριτσιού από τον νεαρό Πακιστανό στην Πάρο, για την εν ψυχρώ δολοφονία του ιδιοκτήτη μπαρ στη Σύρο από τον 62χρονο εργαζόμενο του Νεωρίου και για τη σύλληψη ζεύγους Αφγανών στη Σαντορίνη που προωθούσαν μέσω του αεροδρομίου με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα ομοεθνείς τους προς χώρες της Ευρώπης.

 

Κάποιοι, αξιοποιώντας τη δίκαιη κατακραυγή για τη βάναυση κακοποίηση του 15χρονου κοριτσιού, ανάμεσά τους τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής, αλλά και το κόμμα του κ. Καμμένου, νόμισαν ότι βρέθηκε η χρυσή ευκαιρία για να «λυθεί» το μεταναστευτικό, θεωρώντας ότι, αν οξύνουν τα ρατσιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, θα δοθεί ένα αποφασιστικό κτύπημα στο οξύ πράγματι πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης.

 

Όμως το πρόβλημα αυτό, που εδράζεται κυρίως στη ζοφερή πραγματικότητα του κέντρου της Αθήνας, αλλά και πολλών άλλων πόλεων και περιοχών της χώρας, όπου συσσωρεύονται χιλιάδες εξαθλιωμένοι παράνομοι μετανάστες, δεν αντιμετωπίζεται ούτε με τις εκστρατείες εθνοκάθαρσης της Χρυσής Αυγής, ούτε βέβαια με τις επιχειρήσεις - σκούπα «Ξένιος Ζευς», που, με τη στήριξη και των κυρίαρχων ΜΜΕ, πλασάρουν προς τον ελληνικό λαό την αυταπάτη ότι έτσι θα υπάρξουν ριζικές λύσεις στο πρόβλημα, η εγκληματικότητα θα σταματήσει, η οικονομία θα επανέλθει στα ανθηρά της επίπεδα, οι μολυσματικές νόσοι θα απομακρυνθούν και πλέον η χώρα, αμόλυντη και καθαρή, θα βαδίσει στον δρόμο του Παραδείσου….

Όλοι αυτοί, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη, ότι οι πραγματικές αιτίες αυτής της τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης, που περιλαμβάνει όχι μόνο τους μετανάστες αλλά και τους Έλληνες πολίτες συνολικά, είναι η συνεχιζόμενη εξαθλίωση και φτώχεια που παράγεται από τους πολέμους, από την ανακατανομή πόρων και αγαθών υπέρ του πλούτου, από τον έλεγχο των παγκόσμιων αποφάσεων από την ολιγαρχία μιας κάστας οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτικών συμφερόντων, από τις πολιτικές τύπου μνημονίων, σε τελευταία ανάλυση από ένα σύστημα κεφαλαιοκρατικής εξουσίας, που οδηγεί σε δυστυχία και απελπισία δισεκατομμύρια ανθρώπους όπου γης.

 

Αν όλα αυτά ήταν κατανοητά, θα μπορούσαν οι συμπολίτες μας στη χώρα αλλά και στις Κυκλάδες να κατανοήσουν ότι τα τρία περιστατικά που περιγράψαμε παραπάνω έχουν κοινές αιτίες και ρίζες, που αν δεν αρθούν, η ανθρωπότητα θα βαδίζει σε βαθύτερη κρίση χωρίς επιστροφή. Η φτώχεια, η απελπισία, η εξαθλίωση, η ανεργία, η ζωή χωρίς ελπίδα θα βαθαίνουν ακόμα περισσότερο και τότε οι απονενοημένες κινήσεις, ο πανικός, η επιθετικότητα, η βαρβαρότητα, η κτηνωδία, η εγκληματικότητα θα γίνουν νόμος της κοινωνίας. Είναι προφανές ότι η τεράστια εξάπλωση των ψυχικών διαταραχών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, είναι απόλυτη απόρροια των παραπάνω.

 

Αντί, λοιπόν, να στεκόμαστε απλά στην καταδίκη ή και στην πρόσκαιρη ικανοποίηση από πράξεις που ικανοποιούν πρόσκαιρα το κοινό περί δικαίου αίσθημα, ας αγωνιστούμε δυνατά για να ανατρέψουμε τις πραγματικές αιτίες που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα. Ας μην στεκόμαστε παρατηρητές στη βαρβαρότητα της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Ας παλέψουμε για να υπάρξει πραγματικά δικαιότερος κόσμος, Για να υπάρξουν ανατροπές. Για να υπάρξει ουσιαστική ανακατανομή πλούτου σε παγκόσμιο επίπεδο, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην αναζητούν τύχη έξω από τις πατρίδες τους, για να σταματήσουν οι πόλεμοι και η κατευθυνόμενη ένταση των φυλετικών, θρησκευτικών και εθνοτικών διακρίσεων.

 

Για να απαλλαγούμε από τα μνημόνια και τις λογικές εξυπηρέτησης των τοκογλύφων, για να υπάρξει Ευρώπη της ειρήνης, της κοινωνικής συνοχής, της δημοκρατίας, Ευρώπη των λαών, όπου όλες οι χώρες - μέλη θα έχουν ισότιμο βάρος και λόγο στις αποφάσεις. Για να υπάρξει ριζική αναθεώρηση των αποφάσεων του τύπου «Δουβλίνο II», που μετέτρεψαν τη χώρα μας σε αποθήκη απελπισμένων ψυχών, που υποχρεούνται να παραμένουν στη χώρα εισόδου, χωρίς να μπορούν να προωθηθούν σε άλλες χώρες προορισμού, όπου οι μετανάστες επιθυμούν. Για να υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, για να είναι τα σύνορά μας, κοινά σύνορα της Ε.Ε.

 

Πέραν αυτών, θα πρέπει να προχωρήσουν και μέτρα βραχυμεσοπρόθεσμα που μπορούν κάπως να ανακουφίσουν το πρόβλημα. Να προχωρήσουν γρήγορα οι διαδικασίες εφαρμογής του νέου νόμου 3907/2011 για το άσυλο, έτσι ώστε να εξετάζονται με ταχύτητα οι αιτήσεις των χιλιάδων ανθρώπων, που τώρα συσσωρεύονται περιμένοντας τις σχετικές αποφάσεις. Να αξιοποιηθούν τα ευρωπαϊκά προγράμματα για τη δημιουργία ανοικτών κέντρων προσωρινής φιλοξενίας, όπου θα προσφέρονται αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στους πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα μας ώστε να μην ενοχλούν και να μην ενοχλούνται, ώστε να προσφέρουμε σε κατεστραμμένους ανθρώπους ανακούφιση αλλά και να επιτρέψουμε στους Έλληνες να διατηρήσουν την ανθρωπιά τους, βάζοντας τέλος στις εκρηκτικές συνθήκες που υποθάλπει η εφαρμοζόμενη πολιτική. Να στηριχθούν οικονομικά οι περιοχές που εσκεμμένα έχουν εγκαταλειφθεί και μετατραπεί σε γκέτο όπου Έλληνες και μετανάστες είναι στο έλεος της ανέχειας και της εγκληματικότητας.

 

www.avgi.gr