Ο “κομματάρχης” Γιούνκερ

 Tου Θέμη Τζήμα

Δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη η άρνηση Γιούνκερ να δει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα είναι απολύτως “λογική”. Ο Γιούνκερ δεν έρχεται εδώ κατ’ ουσίαν ως επικεφαλής του euro group, ούτε για να ενημερωθεί για την κατάσταση στην Ελλάδα.
Έρχεται επειδή ακριβώς γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει στην Ελλάδα.
Έρχεται επειδή ξέρει ότι το πρόγραμμα των 15 δις και της περαιτέρω επιτάχυνσης της μνημονιακής πολιτικής δε βγαίνει σε ό,τι αφορά το λαό.
Έρχεται επειδή δεν έχει τον παραμικρό δισταγμό ως προς την περαιτέρω ενίσχυση της κλειστής ολιγαρχικής κάστας του ντόπιου παρασιτισμού με τον οποίο οι “καθωσπρέπει” επιχειρηματίες και τραπεζίτες διαφόρων κρατών κάνανε και εξακολουθούν να κάνουν πολύ καλές “μπίζνες”.
Έρχεται γιατί συμπονά τη συγκυβέρνηση των μνημονιακών συνενόχων, που πρέπει να επιβιώσει όσο περισσότερο γίνεται, προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα του ξένου παράγοντα.
Γι’ αυτό και έρχεται ως “κομματάρχης” της συγκυβέρνησης. Κατά συνέπεια δε θα μπορούσε να δει οποιονδήποτε υποστηρίζει ότι η Ελλάδα χρειάζεται άλλη πολιτική, πέρα από εκείνη που ο ίδιος ο Γιούνκερ με τους “συντρόφους” του της ευρωπαϊκής αντίδρασης επέβαλαν στη χώρα. Ο βασικός στόχος της επίσκεψής του είναι σαφής: να μας πει ότι ο επαίτης Σαμαράς είναι το μοναδικό πρότυπο πρωθυπουργού που δικαιούμαστε να έχουμε. Άντε στην καλύτερη να αποκτήσουμε έναν περισσότερο “αρεστό” στον ξένο παράγοντα πρωθυπουργό τύπου Στουρνάρα.
Όπως και να έχει όμως θέλει να μας πει ότι ο ίδιος ο Γιούνκερ και οι όμοιοί του θα κάνουν αποδεκτούς μόνο πειθήνιους πρωθυπουργούς της αρεσκείας τους. Που θα δίνουν τα διαπιστευτήριά τους στη φυλλάδα της Bild και θα γυρνούν τις διεθνείς πρωτεύουσες εκλιπαρώντας για χάντρες και καθρεφτάκια τύπου επιμήκυνσης ώστε να μπορέσουν να θαμπώσουν εμάς τους ιθαγενείς ή εμάς το “κοπάδι”, κατά Άδωνι Γεωργιάδη.
Για να γίνει ακόμα πιο καθαρό έρχεται να μας πει: τέρμα στη δημοκρατία, τέρμα στην κοινωνία, τέρμα στο θεώρημα της “ευρωπαϊκής οικογένειας”, τέρμα ακόμα και στην εθιμοτυπία. Φτάνουν εδώ ως συμμορία αποικιοκρατικού τύπου.
Απέναντι σε όλα αυτά ήρθε η ώρα ο λαός και η αριστερά, κατεξοχήν δε ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει αναλάβει και τη μεγαλύτερη ευθύνη από το εκλογικό σώμα, να ωριμάσουμε και να σοβαρευτούμε. Οι τύποι αυτοί αντιλαμβάνονται μόνο την αξία της ισχύος. Και μια χώρα γίνεται ισχυρή μέσα από ένα συνδυασμό πραγμάτων: την εκπόνηση εναλλακτικών σεναρίων, τη δόμηση πολύπλευρων συμμαχιών, την ενεργοποίηση και στράτευση κρισίμων τμημάτων του λαού σε ένα συλλογικό σκοπό, την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της, τη δυνατότητα να εκπλήσσει τον αντίπαλο.
Ας κάτσουμε λοιπόν να δουλέψουμε πάνω σε αυτά. Με αυτά να ασχοληθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να αυτοπροβοκάρεται διαρκώς, άλλοτε επιλέγοντας άγονες εσωκομματικές διαδικασίες που αφορούν μόνο μια μικρή γραφειοκρατία και άλλοτε αναδεικνύοντας τα εχθρικά απέναντί του ΜΜΕ σε πεδίο εσωκομματικής σύγκρουσης.
Με την ωριμότητα, τη σοβαρότητα, το ριζοσπαστιμό και την ισχύ της εν τέλει θα επιβληθεί η αριστερά διεθνώς ως συνομιλητής. Με τις ίδιες ιδιότητες θα γίνει σεβαστός ο λαός. Αν εξεγερθεί και δείξει ότι δεν περιορίζεται σε ευκαιριακές απλά εκτονώσεις. Αλλιώς θα μείνουμε με τους επαίτες της συγκυβέρνησης. Τους ίδιους που έχουμε τώρα ή παρόμοιους που κάθε λίγο θα βγάζει από την κατάψυξη το κατεστημένο βαφτίζοντάς τους “χρυσές εφεδρείες” προκειμένου να βρίσκει ο ξένος παράγοντας κάποιους για να απευθύνει τις απειλές του και τα τελεσίγραφά του εις βάρος μας.

www.harta.gr