Η χώρα που δεν είχε Plan B. Του Στέλιου Κούλογλου

Αν δεν υπάρξει σήμερα μια δραματική ανατροπή, κυρίως από την πλευρά του Π. Καμμένου που μπήκε καθυστερημένα χθες στο παιχνίδι των προτάσεων για συγκρότηση κυβέρνησης, οδηγούμαστε αναπόφευκτα σε μια νέα εκλογική αναμέτρηση, μέσα στον Ιούνιο. Από την «εποποιία» του αλησμόνητου μακεδονικού μέχρι το μνημόνιο, η χώρα βαδίζει για μια ακόμη φορά εγκλωβισμένη σε μονόδρομους, χωρίς εναλλακτικές λύσεις.
Την ίδια ώρα που οι Γερμανοί απειλούν ή προετοιμάζουν το έδαφος για μια αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη, με ένα ειδικό αφιέρωμα του σημερινού Spiegel, ενώ ίδιες μέρες, σε μια προειδοποιητική βολή που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη εν μέσω ατερμόνων τηλεοπτικών παραθύρων και κραυγών, οι Ευρωπαίοι δανειστές παρακράτησαν ένα δις από την δόση των 5,2 δις ευρώ. Με το έτσι θέλω, χωρίς δηλαδή η ελληνική πλευρά να έχει παραβιάσει κάποιο μέρος των
συμφωνιών.
Οι διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση κυβέρνησης, αποτελούν μια τρανταχτή υπενθύμιση για τις παθογένειες του καταρρέοντος συστήματος. Ενα πολιτικό προσωπικό που επί 37 χρόνια και πάνω χρόνια το μόνο που έχει μάθει είναι να κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλί, κλήθηκε να βρει λύση στην πιο κρίσιμη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας. Εκανε το μόνο που ξέρει να κάνει: προσποιήθηκε ότι πασχίζει για το καλό της χώρας, ενώ στη πραγματικότητα προσπαθούσε να αποδυναμώσει τους αντιπάλους και να κερδίσει χρόνο ή μικροκομματικά οφέλη.
Την πιο χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν εδώ το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Τα δύο κόμματα που 15 μέρες πριν παρουσιάζαν τα μνημόνια ως μονόδρομο για την σωτηρία της χώρας, ως τη καλύτερη συμφωνία που είχαν καταφέρει χάρις στον ασυμβίβαστο πατριωτικό τους αγώνα, τάχθηκαν ξαφνικά υπέρ του σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας, σωτηρίας κλπ που θα διαπραγματευόταν από την αρχή το μνημόνιο. Μετά από μια εκλογική συντριβή, ήθελαν με κάθε τρόπο να αποφύγουν μια ακόμα μεγαλύτερη τις ερχόμενες εβδομάδες.
Ο αυτισμός του ΚΚΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σωστά διέγνωσε ότι, αν αποδεχόταν την πρόταση τους, θα έπεφτε όμηρος στα χέρια δύο αδίστακτων αντιπάλων, που θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να του τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια. Ομως είχε υποσχεθεί προεκλογικά ότι θα προσπαθούσε να συγκροτήσει μια κυβέρνηση της αριστεράς. Επρεπε να κάνει την πρόταση γάμου, παρ’ ότι η νύφη υποφέρει από αυτισμό: το ΚΚΕ επιδόθηκε ξανά σε μια σειρά από σχεδόν σουρεαλιστικές δηλώσεις, από αυτήν της κυρίας Παπαρήγα μετά την χθεσινή συντριβή της κυρίας Μέρκελ ότι στην Ευρώπη δεν φυσάει παρά «αέρας κοπανιστός» μέχρι την προτροπή της γραμματέως στο εκλογικό σώμα «να διορθώσει την ψήφο» που είχε δώσει στο ΚΚΕ την προηγούμενη Κυριακή!!
Από την στιγμή όμως που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εμπλακεί μέσω κυβέρνησης αριστεράς στις διαπραγματεύσεις, θα έπρεπε να επεξεργαστεί μια ευλύγιστη τακτική απεμπλοκής από αυτές. Προτείνοντας όχι φυσικά δηλώσεις μετανοίας όπως έγινε, αλλά μια σειρά από θέσεις που δεν θα μπορούσαν να δεχθούν οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι οποίοι έτρεξαν να στοιχηθούν πίσω από την πρόταση της ΔΗΜΑΡ για οικουμενική κυβέρνηση.
Η έξυπνη απεμπλοκή.
Το κόμμα του Φ. Κουβέλη ήθελε με την πρόταση του να αποφύγει εκλογές στις οποίες θα δεχόταν μεγάλη πίεση και συγχρόνως να διαφοροποιηθεί από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, ξαναπαίρνοντας τα πρωτεία στον ανταγωνισμό για το ποιό κόμμα της αριστεράς επιδιώκει υπεύθυνες κυβερνητικές λύσεις. Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να βρει έναν έξυπνο τρόπο απεμπλοκής από τις διαπραγματεύσεις, τον υποχρέωσε να να δεχθεί τα συγκεντρωτικά πυρά των αντιπάλων του, ότι δηλαδή δεν ενδιαφέρεται για πραγματική συμφωνία αλλά για νέες εκλογές προκειμένου να αυξήσει την δύναμη του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε χθες στην άμυνα, για πρώτη φορά μετά την περασμένη Κυριακή, αλλά αυτό είναι κατά πάσα πιθανότητα προσωρινό. Με δεδομένη την συνεχή καθίζηση του ΠΑΣΟΚ, που σε μια κίνηση πανικού έσπευσε να διαλύσει τα όποια όργανα του είχαν απομείνει για κάποια δράση στις επόμενες εκλογές καθώς και την «πόρτα» που έφαγε ο κ. Σαμαράς στην προσπάθεια αναπαλαίωσης της κεντροδεξιάς μπλε πολυκατοικίας, το κόμμα του Α. Τσίπρα έχει τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει την πρώτη θέση στις διαγραφόμενες εκλογές. Εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα.
Γιατί εκτός συγκλονιστικού απροόπτου και παρά το bonus των 50 εδρών, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή. Θα χρειαστεί δηλαδή σε ένα μήνα να κάνει, βέβαια από καλύτερες θέσεις, αυτό που απέρριψε την εβδομάδα που πέρασε.
Η βόμβα της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας.
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη δηλαδή και την απόλυτη πλειοψηφία να κέρδιζε, ο κ. Τσίπρας καλείται επειγόντως να επεξεργαστεί ένα plan Β για τη χώρα. Τι θα κάνει, στα τέλη Ιουνίου, αν οι δανειστές και η κυρία Μέρκελ απορρίψουν το αίτημα της όποιας νέας ελληνικής κυβέρνησης να ξαναμπεί το μνημόνιο στο τραπέζι; ‘Η και αν, αντίθετα, αξιοποιήσουν το ελληνικό αίτημα για να σπρώξουν την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, όπως προαναγγέλει το Spiegel ;
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει μια ιστορική ευθύνη για όλη την αριστερά. Οπως έχουν έρθει τα πράγματα,αν πάμε σε εκλογές χωρίς άλλες εμπλοκές με τις δόσεις των δανείων και τους δανειστές, θα πρέπει να προετοιμάσει τους πολίτες για ένα εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την ευρωζώνη, αν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν. Οφείλει να τους προειδοποιήσει ότι όχι μόνο δεν θα πρέπει να περιμένουν, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, αυξήσεις μισθών και βελτίωση του επιπέδου ζωής, αλλά δυσκολότερες μέρες. Και όλο αυτό θα πρέπει να γίνει οργανωμένα. Γιατί αλίμονο στον όποιον ηγέτη και σε όποια παράταξη, που θα τους σκάσει στα χέρια η βόμβα μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας.
tvxs