Μια συμβουλή στον Βενιζέλο

Καρτερός Θανάσης

Μπορεί να κυβερνάει -κατά ένα ποσοστό έστω- τη χώρα. Μπορεί να βουρλίζεται με τη νευρική ανορεξία του ΠΑΣΟΚ που και σκιά του εαυτού του κατάντησε και με τα ρούχα του τρώγεται. Μπορεί να έχει βουλιάξει, συνταγματολόγος άνθρωπος, σε μπακάλικους λογαριασμούς για τα πόσα είναι πρέπον να βουτήξουν από ξένες τσέπες χωρίς να ξεσηκωθούν οι κάτοχοί τους. Αλλά το δίκιο δεν πρέπει να του το φάμε: Μέσα σε όλη αυτή την παραζάλη της εθνικής του ευθύνης και συνευθύνης, ο Βενιζέλος βρίσκει καθημερινά χρόνο και όρεξη να ασχοληθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πρόκειται για πολιτική επιλογή -αναγνωρίζει δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ τον κύριο αντίπαλο της πολιτικής που εδώ και καιρό άσκησε και εξακολουθεί να ασκεί το κόμμα του; Πρόκειται για νευράκια - αϊ σιχτίρ κι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν μας αφήνει να κάνουμε απερίσπαστοι τη δουλειά μας με τα 11,5 δισ., με την Αγροτική, με τη δημόσια τάξη του Ανδρεουλάκου και όλα τα υπόλοιπα; Ή πρόκειται για ψυχολογικού τύπου μανία καταδιώξεως, ή όπως αλλιώς λέγεται, επειδή βλέπει στον ΣΥΡΙΖΑ έναν άξονα του κακού για τον ίδιο και το κόμμα του;

Όποια κι αν είναι η αιτία, ο Βενιζέλος πάντως στο καθημερινό του ραντεβού με την υστερία κατά του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεπής. Τον κατηγορεί ότι είναι ανεύθυνος, ότι επενδύει στο αδιέξοδο και στην καταστροφή, ότι είναι απών από την εθνική προσπάθεια, ότι μας σπρώχνει στη δραχμή και άλλα παρόμοια. Τελειώνει η σύσκεψη της κυβερνητικής τρόικας, τα στρογγυλεύει τα δικά τους ο Κεδίκογλου, τα τετραγωνίζει ο Στουρνάρας, τα μελοποιεί ο Κουβέλης, τα τραγουδάει ο Βενιζέλος, αλλά το βιολί του δεν το ξεχνάει - ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σοβαρές ευθύνες για όσα γίνονται και κυρίως για όσα θα γίνουν.

Σοβαρή απάντηση εδώ δεν χωράει, εκτός ίσως από μία: Σκάσε και κυβέρνα, εσύ και οι άλλοι δύο έχετε τη βασική ευθύνη για τις τύχες της Ελλάδας. Χωράει όμως μια συμβουλή στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ: η συμβουλή να ηρεμήσει, να σοβαρευτεί, να σταματήσει τις φλυαρίες και να καταπολεμήσει τις υστερίες, έστω και φαρμακευτικά αν δεν γίνεται αλλιώς. Διαφορετικά, εκτός από το Βατερλό της πολιτικής στην οποία έχει με τόση προθυμία προσκολληθεί, θα ζήσει και ένα προσωπικό Βατερλό: Το Βατερλό ενός γελοίου…

www.avgi.gr