Ανάμεσα στις νέες θεσμικές αλλαγές σε βάρος των εργαζομένων, που ετοιμάζει η κυβέρνηση για να συμφωνήσει με την τρόικα, είναι και η πλήρης «απελευθέρωση» της λειτουργίας των Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ). Με λίγα λόγια, τα ελληνικά συναρμόδια υπουργεία -υπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγάλων κυρίως εργοδοτών, αλλά, πλέον, και του Δημοσίου (όπως το… οραματίζονται, φτωχό και μικρό)- προωθούν την άμεση στελέχωση των επιχειρήσεων με νοικιασμένους, δανειζόμενους, μη συνδικαλισμένους, φτηνούς και απροστάτευτους εργαζόμενους.
Το υπουργείο Εργασίας πρόκειται να τροποποιήσει τον ήδη απαράδεκτο νόμο 4052/2012 (Επί Κουτρουμάνη, με τις υπογραφές και των Λοβέρδου, Ρέππα, Γιαννίτση, Διαμαντοπούλου και Σαχινίδη), που προέβλεπε ως τώρα (και) τους περιορισμούς στη λειτουργία των ΕΠΑ. Οι αλλαγές έχουν ετοιμαστεί και έχουν δοθεί προς έγκριση στους επιτηρητές των δανειστών και είναι οι εξής:
1. Να παραχωρείται ο μισθωτός μιας ΕΠΑ στον έμμεσο εργοδότη (στον οποίο νοικιάζεται) χωρίς να προστρέχουν «έκτακτες, πρόσκαιρες ή εποχικές συγκεκριμένες ανάγκες». Δηλαδή, όποτε θέλει ο έμμεσος εργοδότης μπορεί να νοικιάζει για ορισμένο χρόνο -αντί να προσλαμβάνει- προσωπικό για οποιονδήποτε λόγο (κατάργηση της διάταξης του άρθρου 122 παρ. 3).
2. Να μπορεί ο έμμεσος εργοδότης να νοικιάζει/δανείζεται προσωπικό από μία ΕΠΑ μόλις περάσει μόνο ένα τρίμηνο από τις απολύσεις «παλιών» εργαζομένων «της ίδιας ειδικότητας, για οικονομοτεχνικούς λόγους». Στην περίπτωση ομαδικών απολύσεων η ενοικίαση (στην ουσία, η προσωρινή αντικατάσταση) του προσωπικού επιτρέπεται εάν έχουν περάσει έξι μήνες από το μακελειό (τροποποίηση του άρθρου 116 περ. β΄)
3. Η ενοικίαση ή ο δανεισμός των εργαζομένων-εργατοτεχνιτών από τις ΕΠΑ επεκτείνεται στον χώρο της οικοδομής και των κατασκευών και δημοσίων έργων (αρχικού προϋπολογισμού πάνω από 10.0000.000 ευρώ με χρηματοδότηση ή συγχρηματοδότηση από εθνικούς πόρους). Με τον τρόπο αυτό η δουλοπαροικία των ΕΠΑ εισάγεται στο Δημόσιο, την Τοπική Αυτοδιοίκηση κοκ.
Οι εξελίξεις αυτές μαζί με την «απελευθέρωση» των ομαδικών απολύσεων (και τη μείωση του κόστους τους), την περαιτέρω μείωση του εθνικού κατώτατου μισθού, την «απελευθέρωση» του ωραρίου λειτουργίας πολλών κλάδων των επιχειρήσεων, τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις στον στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, συγκροτούν ένα εφιαλτικό, πλήρως «ελαστικό» και πολύ φτηνό, εργασιακό περιβάλλον στο παρόν και στο μέλλον.
Η επίπτωση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα είναι προφανής. Οι θέσεις εργασίας των προσωρινά παραχωρηθέντων δουλοπάροικων (μέσω των ΕΠΑ) πρακτικά σημαίνει το τέλος της δυνατότητας συλλογικής δραστηριότητας των εργαζομένων. Εξίσου φανερό είναι ότι αυτές οι «μεταρρυθμίσεις» ευνοούν τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ευρέσεως εργασίας, αξιολόγησης και δανεισμού προσωρινών εργαζομένων, όπως η Adecco, η Manpower, η Randstad κ.λπ. Εξυπηρετούν επίσης το σχεδιασμό των Τραπεζών, των μεγάλων ντόπιων και ξένων Ομίλων που αυτή την εποχή προχωρούν στην αναδιάρθρωσή τους, αγοράζουν ή θα αγοράσουν χρεοκοπημένες ντόπιες επιχειρήσεις ή ολόκληρους οικονομικούς κλάδους και μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου